ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Βίντεο από την παρέμβαση του Μορφώτικου Σύλλογου Τσαριτσάνης στην Πανθεσσαλική σύσκεψη σωματείων και φορέων

>> 23.3.22

 


Read more...

Το ψήφισμα του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλογού για τον πόλεμο στην Ουκρανία συνυπογράφει ο Μορφωτικός Σύλλογος

>> 22.3.22

 

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΄Η ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ;

Ο τυμπανιστής θα φαφλατίζει περί απελευθέρωσης

μα χωρίς προηγούμενο η καταπίεση μέσα θα ναι

Μπ. Μπρεχτ,Η αρχή του πολέμου.

                                                                                      

Καταδικάζουμε απερίφραστα τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και δηλώνουμε την αμέριστη συμπαράσταση και στήριξή μας στον λαό της, που χρόνια τώρα δοκιμάζεται από τις συνέπειες του ξέφρενου ανταγωνισμού ανάμεσα στην Ρωσία και τις ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και ΕΕ για τον έλεγχο της ενέργειας και το μοίρασμα των ζωνών επιρροής στην περιοχή.  

Ταυτόχρονα με ιδιαίτερη ανησυχία παρακολουθούμε την προέκταση αυτής της σύγκρουσης στο πολιτιστικό πεδίο, τη γενικευμένη επιχείρηση των δύο αντιμαχόμενων πλευρών να μετατρέψουν τον Πολιτισμό από συνώνυμο του ανθρωπισμού, της παιδείας και της ειρήνης σε πολεμικό εργαλείο. Και αυτό για την τέχνη σημαίνει θάνατος.

Η διακοπή σχέσεων ανάμεσα στους πολιτιστικούς οργανισμούς της ΕΕ και των ΗΠΑ με τους αντίστοιχους της Ρωσίας και αντίστροφα, δεν στρέφεται απλά κατά των κρατικών πολιτιστικών φορέων, όπως ισχυρίζονται αυτοί που την επιβάλλουν. Στην πραγματικότητα στρέφεται κατά της τέχνης και των καλλιτεχνών. Τα έργα τέχνης πεθαίνουν όταν μένουν κλεισμένα στα συρτάρια. Αποκτούν υπόσταση και ζωή μόνο όταν ερμηνεύονται και διαδίδονται. Ούτε οι ΗΠΑ, η ΕΕ και η Ουκρανία, ούτε η Ρωσία έχουν δικαίωμα να τα απαγορεύουν, γιατί δεν τους ανήκουν. Τα πνευματικά επιτεύγματα της κάθε χώρας είναι προϊόντα εργασίας χιλιάδων ανθρώπων όπου γης στη διάρκεια των αιώνων. Ανήκουν στην ανθρωπότητα.

Η κατάλυση της ελευθερίας στη σκέψη και το φρόνημα, ο εξαναγκασμός καλλιτεχνών να συμμορφωθούν με το κυρίαρχο αφήγημα της κάθε πλευράς κάτω από την απειλή ότι θα απολυθούν, θα αποκλειστούν και θα καταστραφεί η σταδιοδρομία τους, ανήκουν στις πιο μαύρες εποχές στην ιστορία της ανθρωπότητας. Το ίδιο και στη χώρα μας η στοχοποίηση, η λοιδορία και η ιδεολογική τρομοκράτηση όποιου καλλιτέχνη, οποιουδήποτε ανθρώπου αρνείται να συνταχθεί με το κλίμα φανατισμού, μισαλλοδοξίας και διακρίσεων ανάμεσα στους λαούς, είναι τρομακτικά επικίνδυνο φαινόμενο..

Δεν είναι το δίκιο του λαού της Ουκρανίας αυτό που υπερασπίζονται όσοι μεταχειρίζονται τέτοια μέσα. Τα ανθρωπιστικά αισθήματα δεν συμβαδίζουν με τη ρητορική του μίσους και οπωσδήποτε δεν είναι επιλεκτικά. Εκδηλώνονται προς όλους τους λαούς στο Ιράκ, την Γιουγκοσλαβία, την Λιβύη, την Συρία, την Παλαιστίνη, την Υεμένη, την Κύπρο. Αυτό που στ’ αλήθεια επιδιώκουν με τη διαίρεση του πολιτισμού και τη φίμωση κάθε γνήσιας αντιπολεμικής φωνής, είναι η προετοιμασία του πολέμου, που θέλει τους λαούς στοιχισμένους σε στρατόπεδα και απόλυτα ευθυγραμμισμένους με τις επιδιώξεις αυτών που τους εξουσιάζουν. Μα οι λαοί είναι οι μόνοι που δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν. Αντίθετα έχουν όλα εκείνα που τους ενώνουν: την ανάγκη για ειρήνη, ευημερία, δημιουργική ζωή.

Σ’ αυτούς τους σκοτεινούς καιρούς οι άνθρωποι της Τέχνης και των Γραμμάτων καλούμαστε να αγωνιστούμε γι’ αυτή την ενότητα. Να σταθούμε στο πλευρό τόσο των Ουκρανών, όσο και των Ρώσων καλλιτεχνών, να αντισταθούμε στις πολιτιστικές διακρίσεις, τις απαγορεύσεις και τις επικίνδυνες περιχαρακώσεις, να δυναμώσουμε τις φωνές μας ενάντια στον πόλεμο, που προϋποθέτει την απεμπλοκή της χώρας από τους πολεμικούς σχεδιασμούς. Με λίγα λόγια στο πραγματικό δίλημμα «Πολιτισμός ή Βαρβαρότητα;» παίρνουμε το μέρος του Πολιτισμού, παίρνουμε τη θέση μας στη σωστή πλευρά της Ιστορίας.



Το ψήφισμα συνυπογράφουν τα παρακάτω σωματεία:


-Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος Ακροάματος


-Πανελλήνιο Σωματείο Ελλήνων Τραγουδιστών


-Ένωση Τραγουδιστών Ελλάδας


-Σωματείο Εργαζόμενων στο Θέαμα Ακρόαμα


-Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος, Παράρτημα Κρήτης


-Σωματείο Εργαζομένων Εθνικής Λυρικής Σκηνής


-Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος, Παράρτημα Λάρισας


-Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος, Παράρτημα Τρικάλων


-Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος, Παράρτημα Καρδίτσας 


-Πανθεσσαλική Ένωση Επαγγελματιών Μουσικών στην Νυχτερινή Διασκέδαση (Λάρισα)


-Σωματείο Επαγγελματιών Μουσικών Θεσσαλίας «Απόλλων» (Βόλος)


-Σύλλογος Επαγγελματιών Δισκοθετών - DJ- Λάρισας


Επιτροπή Ειρήνης Λάρισας


και οι φορείς:


-Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος


-Πολιτιστικός Οργανισμός Δήμου Πάτρας


-Μορφωτικός Σύλλογος Τσαριτσάνης


και 1118 καλλιτέχνες/εργαζόμενοι στον πολιτισμό




Read more...

Σε πανθεσσαλική σύσκεψη καλλιτεχνικών σωματείων και φορέων σύμμετειχε ο Μορφωτικός Σύλλογος

>> 21.3.22


Η σύσκεψη πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι της Κυριακής,μετά από πρωτοβουλία του Παραρτήματος Λάρισας του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου.


Στη σύσκεψη συμμετείχαν με αντιπροσωπείες σωματεία και φορείς που εκπροσωπούν εκατοντάδες καλλιτέχνες αλλά και άλλους εργαζόμενους και ελεύθερους επαγγελματίες σε όλη την Θεσσαλία.


Αναλυτικά συμμετείχαν: Τα Παραρτήματα Λάρισας, Τρικάλων και Καρδίτσας του ΠΜΣ, η Πανθεσσαλική Ενωση Επαγγελματιών Μουσικών στην Νυχτερινή Διασκέδαση (Λάρισα), το Σωματείο Επαγγελματιών Μουσικών Θεσσαλίας «Απόλλων» (Βόλος), ο Σύλλογος Επαγγελματιών Δισκοθετών - DJ- Λάρισας. Συμμετείχε επίσης το Εργατικό Κέντρο Λάρισας, αλλά και οι φορείς Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας, Επιτροπή Ειρήνης Λάρισας. Επίσης μηνύματα στήριξης έστειλαν ο Σύλλογος Εικόνας και Ηχου Καρδίτσας, καθώς και η θεατρική ομάδα του Συλλόγου Γυναικών Τυρνάβου.


Στην σύσκεψη εκ μέρους του Συλλόγου παρέμβαση έκανε ο Χάρης Νούσιας,ο οποιός αναφέρθηκε στις δραστηριότητες που αναπτύσσει ο Σύλλογος αυτό το διάστημα,την πρόσπαθεια που κάνουν τα μέλη του Δ.Σ να διατηρήσουν σε λειτουργία τα τμήματα του (χορευτικό,μουσικό,χορωδία,δανειστική βιβλιοθήκη) παρά την δύσκολη κατάσταση που έχει δημιουργήθει λόγω της πανδημίας.Μετέφερε πείρα από την δράση του Συλλογού σε ζητήματα αλληλεγγύης και διεκδίκησης,όπως έγινε στην περίπτωση του σεισμού στην Ελασσονά.

Κλείνοντας τόνισε οτί το κράτος,η περιφέρεια και οι δήμοι πρέπει να στηρίξουν την προσπάθεια που κανούν οι Σύλλογοι να διατηρήσουν ζωντανά τα χώρια τους,καθώς πλεον αποτελούν τα μονά ζωντάνα κύτταρα που αναπτύσσουν δραστήριοτητα για να δώσουν ζωή στα χωριά τους.



Εκ μέρους του παραρτήματος Λάρισας του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου,την εισηγητική ομιλία έκανε ο πρόεδρος,Λευτέρης Γάλλος και αμέσως μετά ακολούθησαν παρεμβάσεις από όλες τις αντιπροσωπείες που συμμετείχαν στη σύσκεψη.




Read more...

Με 5 δημιουργίες συμμετέχει στην έκθεση «Τα κρυμμένα παιδιά. Ιστορίες ανθρωπισμού στη φρίκη του Ολοκαυτώματος» το Γυμνάσιο-Λύκειο Τσαριτσάνης

>> 18.3.22

 Στην έκθεση έργων Ζωγραφικής του Μαθητικού Διαγωνισμού με τίτλο «Τα κρυμμένα παιδιά. Ιστορίες ανθρωπισμού στη φρίκη του Ολοκαυτώματος» που διοργανώνει η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Λάρισας, σε συνεργασία με την Ισραηλιτική Κοινότητα Λάρισας  και την  Περιφέρεια Θεσσαλίας, στο πλαίσιο εκδηλώσεων για την Διεθνή  Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα του Ολοκαυτώματος,συμμετέχει το Γυμνάσιο-Λύκειο Τσαριτσάνης "Κωνσταντίνος Οικονόμος" με 5 δημιουργίες των μαθητών/τριων, Ραχαντά Δημήτρη (Γ Λυκείου), Κουρομπίνα Μαρίζας (Α Λυκείου), Παμπόρη Βασιλικής (Α Λυκείου), Κόντου Αναστασίας (Α Γυμνασίου) και Παπαευθυμίου Βασιλικής (Α Γυμνασίου).


Η έκθεση θα είναι ανοιχτή,  έως  την Τετάρτη 30 Μαρτίου 2022 και θα είναι επισκέψιμη κατά τις ώρες λειτουργίας του Γαλλικού Ινστιτούτου, δηλαδή Δευτέρα έως Παρασκευή, από 10:00 ως 13:00 και από 18:00 ως 20:30.


Για την είσοδο στο χώρο του Γαλλικού Ινστιτούτου είναι απαραίτητη η επίδειξη πιστοποιητικού εμβολιασμού ή νόσησης για τους ενήλικες και self test (του σχολείου) για τα παιδιά ως 17 ετών.


Τα έργα των μαθητών και μαθητριών Γυμνασίου-Λ.Τ. Τσαριτσάνης:



Το Δ.Σ του Μορφωτικού Συλλόγου Τσαριτσάνης συγχαίρει τους μαθήτες για τις δημιουργίες τους 







Read more...

Η ομιλία της διευθύντριας Γυμνασίου-Λυκείου Τσαριτσάνης,κ. Γεωργίας Κουτσιάη,για τον Κωνσταντίνο Οικονόμο

>> 15.3.22



Σήμερα μνημονεύουμε και τιμούμε τον Κωνσταντίνο Οικονόμο τον εξ Οικονόμων, μια σπουδαία προσωπικότητα του 19ου αιώνα που δεσπόζει στην ιστορική μνήμη της πατρίδας του της Τσαριτσάνης, έναν ευλαβή κληρικό, έναν εμπνευσμένο Διδάσκαλο, έναν πολυγραφότατο θεολόγο, φιλόσοφο και θεατρικό συγγραφέα, έναν φλογερό ιεροκήρυκα του Θείου Λόγου υπέρμαχο της Ορθοδοξίας μαχητικό υποστηρικτή των θέσεών του, έναν πολίτη του Κόσμου παρασημοφορημένο από ξένους ηγεμόνες.
Από σύγχρονό του συγγραφέα περιγράφεται ως: «Ανήρ εύσωμος, με οφθαλμούς μέλανας και ζωηροτάτους, κόμη καστανόχρωμη, μέτωπο αρχαϊκό, όψιν με χαρακτήρας αρρενωπούς και γλυκείς. Το δε ήθος του ήταν ευμενές και σεμνοπρεπές.»
Γεννήθηκε στην Τσαριτσάνη τον Αύγουστο του 1780. Πατέρας του ήταν ο Κυριακάκης ιερέας, σακελλάριος και οικονόμος της Μητρόπολης Ελασσόνας και μητέρα του η Ανθία κόρη του δημογέροντα της Τσαριτσάνης Στάμου Δημητρίου. Εκτός του Κωνσταντίνου είχαν δύο ακόμα παιδιά τον Σταμούλη που αργότερα μετονομάστηκε σε Στέφανο και τον Ιωάννη.
Έμαθε τα πρώτα του γράμματα από τον πατέρα του ο οποίος του δίδαξε αρχαία και νεώτερα ελληνικά και λατινικά. Από τον αμπελακιώτη γιατρό και λόγιο Ζήση Κάβρα διδάχθηκε τα γαλλικά. Η εξοικείωσή του με την γαλλική γλώσσα ήταν γι’αυτόν ένα σημαντικό βήμα, έξω από τον χώρο της παραδοσιακής παιδείας, καθώς του έδωσε τη δυνατότητα της επαφής με κείμενα της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας.
Το 1792, ο Κωνσταντίνος σε ηλικία μόλις 12 ετών, προχειρίζεται σε αναγνώστη και κατά την ημέρα της χειροθεσίας του απαγγέλει έναν εξαιρετικό λόγο, από άμβωνος, δείχνοντας από νωρίς ρητορική δεινότητα.
Τα νεανικά χρόνια του Κωνσταντίνου συμπίπτουν με μια περίοδο οικονομικής και πνευματικής άνθησης της Θεσσαλίας. Η Τσαριτσάνη, χάρη στη βιοτεχνική της άνθηση και το εξωτερικό εμπόριο, ήταν ένα πλούσιο κεφαλοχώρι με αξιόλογη κοινωνική και πνευματική ανάπτυξη δείγματα της οποίας είναι τα αρχοντικά και οι πύργοι που χτίζονται τον 18ο αιώνα, η ανακαίνιση και η εικονογράφηση εκκλησιών, οι φροντίδες για την εκπαίδευση και τη δημόσια υγεία. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον ο Κωνσταντίνος έζησε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια.
Τις εγκύκλιες σπουδές του τις ξεκίνησε στο σχολείο της Τσαριτσάνης. Η ενηλικίωσή του συμπίπτει με ένα γεγονός που επηρέασε αποφασιστικά την μετέπειτα σταδιοδρομία του. Πρόκειται για την γνωριμία του με τον Κωνσταντίνο Κούμα τον πρωτεργάτη του νεοελληνικού διαφωτισμού ο οποίος ανέλαβε διδακτικά καθήκοντα στο σχολείο της Τσαριτσάνης το 1799. Μαθητής του Πέζαρου ο Κούμας ήταν άνθρωπος με ανοιχτούς ορίζοντες και επιστημονικές ανησυχίες. Ανάμεσα στους μαθητές του εκτός από τον Κωνσταντίνο ήταν ο ιερομόναχος Ιωσήφ, αργότερα επίσκοπος Ρωγών, ηγετική μορφή της εξόδου του Μεσολογγίου, και ο λόγιος αρχιερέας Ιωαννίκιος Ελασσόνας «άνδρας φλεγόμενος υπό φιλομαθείας» κατά την έκφραση του Κούμα. Για το ανήσυχο πνεύμα του Κωνσταντίνου, που διψούσε για μάθηση και είχε εντρυφήσει από μικρός στην ανθρωποκεντρική αρχαία ελληνική γραμματεία, η διδασκαλία του Κούμα ήταν όπως η σιγανή ποτιστική βροχή που έθρεψε και ωρίμασε την ψυχή του.
Προσφιλής του συνήθεια στα νεανικά του χρόνια ήταν να χαράσσει επιγράμματα σε κρήνες, ναούς και οικίες, δείγμα της αρχαιογνωσίας του και της ποιητικής του έφεσης. Έγραφε στοίχους σε ομηρική γλώσσα και απάγγειλε ραψωδίες του Ομήρου, ενώ μελέτησε αρχαίους Έλληνες και ξένους συγγραφείς.
Το 1802 σε ηλικία 22 ετών νυμφεύεται, χειροτονείται διάκονος και ξεκινάει να περιοδεύει στην υπόλοιπη Θεσσαλία για να κηρύττει τον Θείο Λόγο. Με τον γάμο του αποκτά δύο παιδιά την Ανθία και τον Κυριακό που αργότερα μετονομάστηκε σε Σοφοκλή και μεγαλώνοντας έγινε ιατροφιλόσοφος. Ο Σοφοκλής είναι ο κύριος υπεύθυνος για την καταγραφή, συλλογή και διατήρηση του έργου του πατέρα του.
Ο οικείος χώρος του Κωνσταντίνου ήταν η Τσαριτσάνη. Σε ηλικία εικοσιπέντε ετών προχειρίστηκε Οικονόμος και ιεροκήρυκας της επισκοπής Ελασσόνας. Το προσωνύμιο «εξ Οικονόμων» το προσέθεσε ο ίδιος αργότερα για να δείξει ότι πολλοί πρόγονοί του-όπως και ο ίδιος- ήσαν έγγαμοι κληρικοί με το οφφίκιον του Οικονόμου δηλ. υπεύθυνος για την Οικονομική διαχείριση της Μητρόπολης.
Παράλληλα εκείνη την εποχή ανάμεσα στις άλλες ενασχολήσεις του ήταν και η επιτρόπευση του σχολείου της πατρίδας του στο οποίο δούλευε και ως διδάσκαλος.
Ιδανικό του ήταν ο λόγιος ιερωμένος, που παράλληλα με τα ιερατικά του καθήκοντα ενδιαφερόταν για την πνευματική του καλλιέργεια. Ήθελε να ενημερώνεται για ό,τι καινούριο συνέβαινε. Η γνωριμία και η φιλία του με τον Κωνσταντίνο Κούμα τον βοήθησε στα πρώτα βήματά του στον κόσμο της λογιοσύνης.
Το 1807, συλλαμβάνεται ως συμμέτοχος στην επανάσταση του παπα-Ευθύμη Βλαχάβα. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο Κασομούλης, που ήταν τότε μαθητής στο σχολείο της Τσαριτσάνης, ο Μουχτάρ πασάς είχε εγκατασταθεί στην Τσαριτσάνη και απειλούσε να «βάλη σπαθί εις μικρούς και μεγάλους». Φυλακίζεται στα Γιάννενα, απ΄όπου απελευθερώνεται με την πληρωμή υπέρογκων λύτρων. Επειδή διέτρεχε κίνδυνο η ζωή του με προτροπή του πατριάρχη Γρηγορίου του Ε’, εγκαταλείπει την Τσαριτσάνη και μεταφέρεται αρχικά στην ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου στις Σέρρες και τελικά στην Θεσσαλονίκη. Εκεί, το 1808 και σε ηλικία 28 ετών γίνεται αναπληρωτής Αρχιερατικός Επίτροπος με υπόδειξη του μητροπολίτη Θεσσαλονίκης. Οι Θεσσαλονικείς αναγνώρισαν την βαθιά θρησκευτική και φιλολογική παιδεία του Κωνσταντίνου και θεώρησαν ως Θεία πρόνοια την παρουσία του στην πόλη τους.
Όταν ο Κωνσταντίνος Κούμας τον καλεί στη Σμύρνη το 1809 για να διδάξει στο νεοιδρυθέν "Φιλολογικό Γυμνάσιο", μετακομίζει με όλα τα μέλη της οικογένειάς του. Δίδαξε επί μια δεκαετία, έως το 1819, ενώ διετέλεσε και σχολάρχης. Η περίοδος αυτή υπήρξε συγγραφικά και εκδοτικά γόνιμη. Το 1813 εξέδωσε τη Ρητορική και την Κατήχηση, το 1816 μια ανώνυμη ελεύθερη διασκευή του Φιλάργυρου του Μολιέρου (γνωστή περισσότερο με τον τίτλο Εξηνταβελόνης) προσαρμοσμένη στην πραγματικότητα της Σμύρνης, το 1817 δημοσίευσε μια τοπική ιστορία της Σμύρνης («Αυτοσχέδιος διατριβή περί Σμύρνης») και τον ίδιο χρόνο τύπωσε τα Γραμματικά, εγχειρίδιο Αισθητικής και Ποιητικής. Την ίδια περίοδο περίπου (1817) πρέπει να συνέγραψε και μια ανέκδοτη θεωρία του κηρύγματος «Περί της των Ιεροκηρύκων 'Ρητορικής». Οι παράλληλες ρητορικές επιδόσεις του υπήρξαν φημισμένες. Πίστευε βαθύτατα ότι στην εκπαίδευση των νέων ακρογωνιαίος λίθος είναι η γνώση της Ελληνικής και Αρχαίας Ελληνικής γλώσσας, διότι αυτός είναι ο τρόπος να προσεγγίσουν τις ιερές γραφές και την αρχαία ελληνική γραμματεία.
Ως διδάσκαλος προέτρεπε τους νέους στην αρετή και την ευσέβεια:
  «Οποιονδήποτε επάγγελμα και αν μέλλετε, φίλοι νέοι, να επαγγελθείτε, ή μέγα ή μικρόν, χωρίς την χαράν, την ταπείνωσιν, την αγάπην, την ειλικρίνειαν, την αγνότητα, είναι αδύνατον να διαδράμητε το στάδιον εντίμως και ευτυχώς. Όλων δε τούτων των αρετών, πάλιν το επαναλαμβάνω, θεμέλιον έχετε την προς τον Θεόν ευσέβειαν…»
 Για τους παιδαγωγικούς του λόγους, τις προοδευτικές παιδαγωγικές και διδακτικές του αντιλήψεις και πρακτικές, για την αγάπη του προς τους νέους που τους υπηρέτησε με θέρμη ψυχής και αφοσίωση, αλλά και για την βαθιά του θρησκευτικότητα, χαρακτηρίστηκε ως ο εκ Τσαριτσάνης Χρυσόστομος.
Η θητεία του στο Φιλολογικό Γυμνάσιο άφησε εποχή. Η φήμη του σπουδαίου δασκάλου έφτασε στην Κωνσταντινούπολη. Το 1819 όταν έκλεισε το Φιλολογικό γυμνάσιο στη Σμύρνη ο Οικουμενικός Πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε’, τον καλεί στην Κωνσταντινούπολη και του απονέμει τον τιμητικό τίτλο του ιεροκήρυκα και δασκάλου όλων των Ορθοδόξων Εκκλησιών. Την ίδια εποχή μυήθηκε και στην Φιλική Εταιρεία.
Η κήρυξη της Επανάστασης και τα γεγονότα που ακολούθησαν, τον ανάγκασαν να καταφύγει στην Οδησσό της Ρωσίας, απ’ όπου εμψύχωνε, με κάθε τρόπο, τους επαναστατημένους Έλληνες. Μετά τον απαγχονισμό του Πατριάρχη από τους Τούρκους υποδέχεται το σώμα του στην Οδησσό και εκφωνεί τον επικήδειο λόγο βαθύτατα συντετριμμένος.
«Αλλά τι λέγω; Πως, κυριευμένος υπό του πάθους, δεν βλέπω την λάμψιν, ήτις περικυκλώνει τον ένδοξον τούτον νεκρόν; Όχι, Σεβασμιώτατε Πατριάρχα, δεν έχασας, αλλά εμεγάλυνας, αλλ’ επλάτυνας, αλλά διαιώνισας μάλιστα την δόξαν σου. Αν και δεν στολίζεις πλέον τον θρόνον τον Οικουμενικόν, αλλά παρίστασαι μετά παρρησίας εις τον θρόνον της Μεγαλωσύνης του Υψίστου. Αν και δεν άρχεις πνευματικώς εις την Μεγάλην του Χριστού Εκκλησίαν, αλλά διαπρέπεις μακαριστώς εις την Ουράνιον Εκκλησίαν των Πρωτοτόκων …»
Τον Οκτώβριο του 1821 εκφωνεί τον Προτρεπτικό του λόγο προς τους Έλληνες, με τον οποίο ανασκευάζει τις κατηγορίες εκείνων που δυσφημούν τον αγώνα των Ελλήνων και προτρέπει τους Έλληνες να έχουν ως όπλα τους την πίστη και την αρετή με τα οποία θα νικήσουν τον εχθρό.
«…Λέγω πρώτον, ότι χρεωστείς, χριστιανέ, καθώς χριστιανός, να αγαπάς και να ευεργετείς την Πατρίδα. Σε προστάζει ο θείος νόμος: αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν…. Τόσον ιερόν και θείον δώρον είναι η Πατρίς, ώστε εν των μεγίστων σημείων της κατά των ανθρώπων δικαίας οργής του Θεού γίνεται πολλάκις η στέρησις της Πατρίδος…»
Στην Ελληνική Εκκλησία της Οδησσού το Μάρτιο του 1822 εκφωνεί τον λόγο του «Περί συνεισφοράς», απευθυνόμενος στους Έλληνες της Οδησσού και της Ρωσίας, παρακινώντας τους να πάψουν να είναι αργοί και ακίνητοι από φιλαυτία και με την συνεισφορά τους να βοηθήσουν τους πάσχοντες ομογενείς.
Μέχρι το 1832 διέμεινε κυρίως στην Τσαρική Ρωσία και περιόδευσε σε άλλες Ευρωπαϊκές Χώρες, επιτελώντας σημαντικό έργο υπέρ του αγωνιζόμενου ελληνικού λαού.
Αναγνωρίζοντας την πνευματική του κατάρτιση, η Ακαδημία της Πετρούπολης τον εξέλεξε μέλος της και ο Τσάρος τον τίμησε με το μεγάλο ρωσικό παράσημο και με την απονομή ισόβιας σύνταξης 7000 ρουβλίων. Φεύγοντας από την Ρωσία, διέρχεται από το Βερολίνο, όπου ο Πρώσος βασιλέας του προσέφερε το παράσημο του Ερυθρού Αετού και η Ακαδημία της πόλης τον ονόμασε αντεπιστέλλον μέλος της. Επίσης, στην περιοδεία του στις Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, έγινε δεκτός από τον Πάπα Γρηγόριο τον 16ο στο Βατικανό.
Το 1834, ο Οικονόμος επέστρεψε στην Ελλάδα με τα παιδιά του Σοφοκλή και Ανθία και εγκαταστάθηκε αρχικά στο Ναύπλιο και αργότερα στην Αθήνα. Εγκατεστημένος στην Αθήνα τίθεται επικεφαλής των επάλξεων της Ορθοδοξίας. Ασχολήθηκε με πραγματικό ζήλο με τα εκκλησιαστικά ζητήματα της εποχής του και αντιτάχθηκε σθεναρά στην απομάκρυνση της Ελληνικής Εκκλησίας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο με την ανακήρυξη του Αυτοκεφάλου της, άποψη που υποστήριζαν πολλοί με επικεφαλής έναν άλλο αξιόλογο Θεσσαλό κληρικό, τον Θεόκλητο Φαρμακίδη από τη Νίκαια της Λάρισας.
 Έγραψε εκκλησιαστικά και φιλολογικά έργα τα οποία τον παρουσιάζουν συγγραφέα με σπάνια πολυμάθεια ενώ ο όγκος των συγγραμμάτων του προκαλεί κατάπληξη.
Ο Κωνσταντίνος Οικονόμος, συμβιβαστικός αλλά και ριζοσπαστικός, κατάφερε να συγκεράσει το σεβασμό στην εκκλησιαστική παράδοση με νεωτεριστικές ιδέες. Με την μόρφωσή του, με την πληθωρική και λαμπερή προσωπικότητα του, με τις ικανότητες του, με την βαθιά ορθόδοξη πίστη του και την αγάπη του για την Ελλάδα και τον άνθρωπο, χαρακτήρισε την εποχή του, και άφησε την σφραγίδα του στην εκπαίδευση, στην λειτουργία της ελλαδικής Εκκλησίας και στην σχέση της με το κράτος και τις άλλες εκκλησίες.
Η βιολογική του φωνή σίγησε στην Αθήνα στις 8 Μαρτίου 1857. Στον επιτάφιο λόγο που εκφώνησε ο Ανδρέας Ρηγόπουλος, κατατάσσεται δίπλα στον Κολοκοτρώνη και τον Σολωμό ως μία από τις αντιπροσωπευτικότερες μορφές της εποχής του.
Μέρος της βιβλιοθήκης του δωρίσθηκε στην γενέτειρά του Τσαριτσάνη, ως παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές.
Επίσης το σεβαστό ποσό των 10.000 ρουβλίων μαζί με τους τόκους, καταθέσεών του στην Οδησσό, κληροδοτήθηκε στην Τσαριτσάνη για να δημιουργηθεί Σχολείο. Επιθυμούσε να λειτουργεί στη γενέτειρά του «μια Ελληνική Σχολή», ένα Ανώτερο πνευματικό ίδρυμα, αντάξιο εκείνου του φωτοβόλου πνευματικού φάρου του 18ου αιώνα, στο οποίο δίδαξαν οι πιο ονομαστοί Δάσκαλοι του Γένους, με επικεφαλής τον ξακουστό Ιωάννη Πέζαρο, και σπούδασαν σ’ αυτό δεκάδες νέοι.
Το 1910 ξεκίνησε η ανοικοδόμηση του σχολείου που ονομάστηκε προς τιμή του μεγάλου ευεργέτη, Οικονόμειος Σχολή. Μετά την απελευθέρωση του 1912 η Οικονόμειος Σχολή εξελίχθηκε σ” ένα από τα πρότυπα γυμνάσια του κράτους, το μοναδικό στην επαρχία Ελασσόνας. Στα μαθητολόγιά του αποτυπώνεται μέσα από τα στοιχεία των προγόνων μας, η ιστορία του τόπου μας παράλληλα με την ιστορία του νεοελληνικού κράτους.
Το όνομα του Κωνσταντίνου Οικονόμου είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την Οικονόμειο σχολή. Είναι ηθική υποχρέωση όλων μας να μεριμνήσουμε ώστε αυτό το ιστορικό σχολείο να παραμείνει ζωντανό και αναλλοίωτο στο πέρασμα του χρόνου, σεβόμενοι την επιθυμία του Μεγάλου Διδάσκαλου του γένους και τιμώντας έτσι, με τον καλύτερο τρόπο την μνήμη του.



Read more...

Κυριακή της Ορθοδοξίας στην Τσαριτσάνη

 Με κάθε επισημότητα γιορτάστηκε και εφέτος στην Τσαριτσάνη η Κυριακή της Ορθοδοξίας, η οποία συνδυάζεται κάθε χρόνο με το μνημόσυνο του Κωνσταντίνου Οικονόμου του εξ Οικονόμων.

Το πρωί της Κυριακής πραγματοποιήθηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία Χοροστατούντος του Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτου Ελασσόνας κ Χαρίτωνα, ενώ συλλειτούργησαν μαζί του ο αρχιμανδρίτης π. Νεόφυτος Παπαδημητρίου (της Ι. Μονής Αγίας Τριάδος Σπαρμού Ολύμπου) και οι πρωτοπρεσβύτεροι, π. Γεώργιος Κοντοτάσιος, και π. Χρήστος Γεροφάκας.

Σε περίοπτη θέση στο ναό υπήρχαν αναθήματα, λείψανα, η Δεσποτική Μήτρα και τα ιερά Άμφια του Κων/νου Οικονόμου, που φυλάσσονται μέχρι σήμερα σε ειδικό χώρο.

Πριν το τέλος της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ελασσόνας,απένειμε το οφφίκιο του πρωτοπρεσβύτερου στον συνταξιούχο συμπατριώτη μας ιερέα π. Αλέξανδρο Νεζεργιώτη,για την πολύχρονη διακονία του στην Τσαριτσάνη.
Στις εορταστικές εκδηλώσεις παρευρέθηκαν βουλευτές του νόμου Λάρισας,εκπρόσωποι της περιφέρειας,ο Δήμαρχος Ελασσόνας,εκπρόσωποι του στράτου ξηράς,της αεροπορίας,της αστυνομίας και της πυροσβεστικής,αντιδήμαρχοι,δημοτικοί και τόπικοι σύμβουλοι,εκπρόσωποι του Μορφωτικού Συλλόγου και των άλλων Συλλόγων του χωριού,εκπαιδευτικοί,μαθητές και αρκετός κόσμος
Μετά το τέλος των εκδηλώσεων στον ιερό ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου,ο κόσμος επισκέφτηκε την ιστορική "Οικονόμειο Σχολή" που σήμερα στεγάζει το Γυμνάσιο και το Λύκειο της Τσαριτσάνης,οπού μέλη του Συλλογού Γονέων και Κηδεμόνων είχαν ετοιμάσει μπουφέ για να κεράσουν τους επισκέπτες.

 





Read more...

Μοναδικές εικόνες και βίντεο από το παραδοσιακό γαϊτανάκι

>> 8.3.22






Read more...

Σεισμός στην Ελασσόνα.Ενας χρόνος μετά!

>> 3.3.22

Ένας χρόνος πέρασε από τον καταστροφικό σεισμό της 3ης Μάρτη 2021, όταν στις 12:16 η γη άρχισε να σείεται στην περιοχή Ελασσόνας και Τυρνάβου με την δόνηση να γίνεται αισθητή σε μεγάλο μέρος της χώρας.

 

Σήμερα έναν ακριβώς χρόνο μετά τον σεισμό και αυτό που έχει μείνει από τα μέτρα που ανακοίνωσαν οι υπουργοί και οι αρμόδιοι τοπικοί παράγοντες της περιφέρειας  που έκαναν παρέλαση εκείνες τις μέρες, είναι τα πολλά προβλήματα που εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν ακόμα οι πληγέντες κάτοικοι:


- Για δεκάδες οικογένειες δεν έχει λυθεί ακόμα το ζήτημα της στέγασης, καθώς δεν έχουν ξεκινήσει ακόμη οι διαδικασίες για την ανέγερση νέων σπιτιών,με αποτέλεσμα οι οικογένειες να διαμένουν "προσωρινά" σε κοντέινερ αντιμετωπίζοντας πολλά προβλήματα λόγω των καιρικών φαινομένων.


-Τα δικαιολογητικά που απαιτούνται για την αποκατάσταση των ζημιών τους, δυσχεραίνουν ως και απαγορεύουν τους πληγέντες να ξεκινήσουν τις διαδικασίες που απαιτούνται για την ανέγερση νέου σπιτιού.


Για την αποκατάσταση κατοικιών -ζημιών πρέπει να αποζημιωθούν όλοι στο 100%.


 Οι σεισμόπληκτοι εργαζόμενοι, οι βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφοι, οι μικροί επαγγελματίες, μετά τη δεκαετή οικονομική κρίση και το κύμα ανατιμήσεων και ακρίβειας που σαρώνει τα νοικοκυριά, έχουν υποστεί μεγάλες απώλειες στα εισοδήματα τους. 


- Δεν έχει πραγματοποιηθεί καμία ενέργεια  για  την κατεδάφιση των επικίνδυνων ετοιμόρροπων κτηρίων,με αποτέλεσμα να υπάρχει κίνδυνος τραυματισμού για τους κατοίκους και τους διερχόμενους, όπως έγινε πρόσφατα στη Λάρισα όπου ένας 22χρονος φοιτητής έχασε την ζωή του όταν έπεσε πάνω του τοιχίο από ετοιμόρροπο κτίριο.


- Δεν έχει γίνει ακόμη καμία ενέργεια για την αποκατάσταση του οδικού δικτύου της περιοχής που υπέστη ζημιές από τον σεισμό. Οι "προσωρινές" λύσεις όπως έγινε στο Μεσοχώρι με την ιρλανδική διάβαση δεν δίνουν λύση στο πρόβλημα.


Η κυβέρνηση,η περιφερειακή και τοπική διοίκηση έχουν τεράστιες ευθύνες για όλη αυτή τη κατάσταση. Στις άμεσες - κατεπείγουσες ανάγκες των σεισμόπληκτων δεν μπορεί να απαντούν με ρυθμούς χελώνας και με το «νίπτω τας χείρας μου».


Δική μας ευθύνη και χρέος είναι να αγωνιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις μαζί με τους σεισμόπληκτους, με όλο το λαό της περιοχής μας, για να υπάρξουν άμεσες, δίκαιες και ολικές αποζημιώσεις στο 100% των καταστροφών, και αυτό θα κάνουμε!






Read more...

Κυριακή της Αποκριάς στην Τσαριτσάνη

>> 2.3.22

Η παράδοση συναντά τις Αποκριές ξανά μετά από δύο ακριβώς χρόνια.


Το Γαϊτανάκι,ένα έθιμο που συνδέεται με την αυθεντική,παραδοσιακή αποκριάτικη διασκέδαση και έχει διατηρηθεί αναλλοίωτο στο πέρασμα του χρόνου,θα ξετυλιχτεί στο κέντρο αλλά και στις γειτονιές του χωριού.


Οι μεταμφιεσμένοι μικροί και μεγάλοι θα ξεκινήσουν την παρέλαση τους από το"Δεσποτικό" στις 11.30 με την συνοδεία παραδοσιακής μουσικής.Η διαδρομή που θα ακολουθήσουμε είναι:Αλκαζάρ-Μπουμπουτσιά-Παναγιά και θα καταλήξουμε στους κεντρικούς δρόμους της πλατείας όπου θα στηθεί γλέντι με δημοτική ορχήστρα. 


-Κατά τη διάρκεια της διαδρομής τα χορευτικά τμήματα του Συλλόγου θα παρουσιάσουν παραδοσιακούς χορούς προσφέροντας άφθονο κρασί κέφι και διασκέδαση.

Read more...

ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ

Powered By Blogger

  © Blogger templates Palm by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP