ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

>> 28.6.10

Read more...

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΓΩΝΩΝ ΒΟΛΛΕΫ

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ 1η
Δευτέρα 5 Ιουλίου 2010
ΏΡΑ
20.30 WINNERS - CINEMA
21.30 ΦΑΝΤΑΣΜΑ MOJO
22.30 ΕΠΙΠΛΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ - ΖΑΜΑΝ ΦΟΥ

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ 2η
Παρασκευή 9 Ιουλίου 2010
ΏΡΑ
20.30 CLUB Z - MOJO
21.30 ΤΖΙΑΠΑΤΕΣ - PALLADIUM
22.30 ΖΑΜΑΝ ΦΟΥ - ΥΠΟ ΔΙΑΛΥΣΗ

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ 3η
Τρίτη 13 Ιουλίου 2010
ΏΡΑ
20.30 CINEMA - CLUB Z
21.30 WINNERS - ΦΑΝΤΑΣΜΑ
22.30 ΕΠΙΠΛΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ - PALLADIUM

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ 4η
Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010
ΏΡΑ
20.30 ΖΑΜΑΝ ΦΟΥ - ΤΖΙΑΠΑΤΕΣ
21.30 WINNERS - MOJO
22.30 ΥΠΟ ΔΙΑΛΥΣΗ - PALLADIUM

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ 5η
Σάββατο 17 Ιουλίου 2010
ΏΡΑ
20.30 CINEMA - MOJO
21.30 WINNERS - CLUB Z
22.30 ΕΠΙΠΛΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ - ΥΠΟ ΔΙΑΛΥΣΗ

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ 6η
Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010
ΏΡΑ
20.30 ΦΑΝΤΑΣΜΑ - CINEMA
21.30 ΖΑΜΑΝ ΦΟΥ - PALLADIUM
22.30 ΥΠΟ ΔΙΑΛΥΣΗ - ΤΖΙΑΠΑΤΕΣ

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ 7η
Τετάρτη 21 Ιουλίου 2010
ΏΡΑ
21.30 ΦΑΝΤΑΣΜΑ - CLUB Z
22.30 ΕΠΙΠΛΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ - ΤΖΙΑΠΑΤΕΣ

ΗΜΙΤΕΛΙΚΑ
Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010
ΏΡΑ
21.30 Α’ ημιτελικός 1ος Α’ ομίλου - 2ος Β’ ομίλου
22.30 Β’ ημιτελικός 2ος Α’ ομίλου - 1ος Β’ ομίλου

ΤΕΛΙΚΟΣ
Σάββατο 24 Ιουλίου 2010
ΏΡΑ
22.00 Νικητής Α’ ημιτελικού - Νικητής Β’ ημιτελικού

* Κατόπιν συνεννόησης μεταξύ των ομάδων και του διοργανωτή Μορφωτικού Συλλόγου μπορούν να υπάρξουν αλλαγές στις ώρες των αγώνων.

Read more...

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΓΩΝΩΝ ΜΠΑΣΚΕΤ

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ 1η
Κυριακή 4 Ιουλίου 2010
ΏΡΑ
20.30 ΣΒΑΝΑΔΕΣ - MOJO
21.30 CINEMA - ΑΕΤΟΙ ΤΣΑΡΙΤΣΑΝΗΣ
22.30 d RADIO - CLUB Z

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ 2η
Πέμπτη 8 Ιουλίου 2010
ΏΡΑ
20.30 WINNERS - RUNNER
21.30 d RADIO - ΤΖΙΑΠΑΤΕΣ
22.30 ΣΒΑΝΑΔΕΣ - CINEMA

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ 3η
Δευτέρα 12 Ιουλίου 2010
ΏΡΑ
20.30 WINNERS - CLUB Z
21.30 ΣΒΑΝΑΔΕΣ - ΑΕΤΟΙ ΤΣΑΡΙΤΣΑΝΗΣ
22.30 CINEMA - MOJO

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ 4η
Τετάρτη 14 Ιουλίου 2010
ΏΡΑ
20.30 d RADIO - WINNERS
21.30 CLUB Z - RUNNER
22.30 MOJO - ΦΑΝΤΑΣΜΑ

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ 5η
Παρασκευή 16 Ιουλίου 2010
ΏΡΑ
20.30 MOJO - ΑΕΤΟΙ ΤΣΑΡΙΤΣΑΝΗΣ
21.30 ΣΒΑΝΑΔΕΣ - ΦΑΝΤΑΣΜΑ
22.30 RUNNER - ΤΖΙΑΠΑΤΕΣ

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ 6η
Κυριακή 18 Ιουλίου 2010
ΏΡΑ
20.30 CINEMA ΦΑΝΤΑΣΜΑ
21.30 WINNERS - ΤΖΙΑΠΑΤΕΣ
22.30 d RADIO - RUNNER

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ 7η
Τρίτη 20 Ιουλίου 2010
ΏΡΑ
21.30 ΑΕΤΟΙ ΤΣΑΡΙΤΣΑΝΗΣ - ΦΑΝΤΑΣΜΑ
22.30 CLUB Z - ΤΖΙΑΠΑΤΕΣ

ΗΜΙΤΕΛΙΚΑ
Παρασκευή 23 Ιουλίου 2010
ΏΡΑ
21.30 Α’ ημιτελικός 1ος Α’ ομίλου - 2ος Β’ ομίλου
22.30 Β’ ημιτελικός 2ος Α’ ομίλου - 1ος Β’ ομίλου

ΤΕΛΙΚΟΣ
Κυριακή 25 Ιουλίου 2010
ΏΡΑ 22.00 Νικητής Α’ ημιτελικού - Νικητής Β’ ημιτελικού

* Κατόπιν συνεννόησης μεταξύ των ομάδων και του διοργανωτή Μορφωτικού Συλλόγου μπορούν να υπάρξουν αλλαγές στις ώρες των αγώνων.

Read more...

Ολοκληρώθηκε η διαδικασία υποβολής συμμετοχών- Πραγματοποιήθηκε η κλήρωση των ομίλων

Ολοκληρώθηκε την Παρασκευή 25 Ιουνίου η προθεσμία υποβολής συμμετοχών για το «2ο Τουρνουά Μπάσκετ- Βόλλεϋ» του Μορφωτικού Συλλόγου Τσαριτσάνης, το οποίο ξεκινά την Κυριακή 4 Ιουλίου. 20 συνολικά ομάδες και 200 περίπου αθλητές δήλωσαν συμμετοχή, γεγονός που δικαιώνει την πρωτοβουλία του Συλλόγου.

Την Κυριακή 27 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε στα γραφεία του Μορφωτικού Συλλόγου, παρουσία των υπευθύνων που όρισε κάθε ομάδα, κλήρωση για το σχηματισμό των ομίλων. Έτσι στο μπάσκετ ορίστηκαν δύο όμιλοι των 5 ομάδων τους οποίους αποτελούν οι παρακάτω ομάδες: ΣΧΟΛΗ ΟΔΗΓΩΝ «ΦΑΝΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΟΣ», CINEMA, MOJO, ΑΕΤΟΙ ΤΣΑΡΙΤΣΑΝΗΣ, ΦΑΝΤΑΣΜΑ (Α’ όμιλος) και d RADIO, WINNERS, CLUB Z, RUNNER, ΤΖΙΑΠΑΤΕΣ (Β’ όμιλος). Αντίστοιχα τους δύο ομίλους του Βόλλεϋ αποτελούν οι: WINNERS, ΦΑΝΤΑΣΜΑ, CINEMA, CLUB Z, MOJO (Α’ όμιλος) και ΕΠΙΠΛΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ, ΖΑΜΑΝ ΦΟΥ, ΥΠΟ ΔΙΑΛΥΣΗ, PALLADIUM, ΤΖΙΑΠΑΤΕΣ (Β’ όμιλος).

Το 2ο Τουρνουά θα ολοκληρωθεί στις 25 Ιουλίου ενώ οι αγώνες μπάσκετ θα φιλοξενηθούν στο Δημοτικό Σχολείο Τσαριτσάνης και οι αγώνες του βόλεϊ στο Γυμνάσιο.

Read more...

Νικητής ο αθλητισμός…

>> 22.6.10

 
Μεγάλος νικητής ο αθλητισμός. Αυτό είναι το συμπέρασμα που βγαίνει από την φετινή πρωτότυπη πρωτοβουλία του Μορφωτικού Συλλόγου Τσαριτσάνης να διοργανώσει, με την ευκαιρία του 2ου Ανταμώματος Τσαριτσανιωτών, το 1ο Αθλητικό Τουρνουά μπάσκετ και βόλεϊ.

Όταν όλα γύρω μας αλλάζουν δραματικά και οι αξίες υποβαθμίζονται και χάνονται, όταν ο αθλητισμός μετατρέπεται σε εμπορικό προϊόν για λίγους, προσπάθειες όπως αυτή του Μορφωτικού Συλλόγου έχουν ιδιαίτερη σημασία. Αναδείχτηκε τις μέρες αυτές ότι ο αθλητισμός είναι μια ανάγκη των ανθρώπων, όπως και ο πολιτισμός, είναι δικαίωμα και κοινωνικό αγαθό, που ανήκει σε όλους. Είναι έκφραση και πολιτιστική αξία και σαν τέτοια αυτό που έχει σημασία είναι η συμμετοχή και όχι η νίκη, κάτι που αποδείχθηκε απ’ όλη την παρουσία των συμμετεχόντων. Η επιτυχία του ΤΟΥΡΝΟΥΑ για μας είναι οι αξίες του «ευ αγωνίζεσθαι», η συλλογικότητα, η επικοινωνία

Το Τουρνουά διήρκησε από τις 27 Ιουλίου μέχρι και 3 Αυγούστου, με τους αγώνες να φιλοξενούνται στο γήπεδο μπάσκετ του Δημοτικού Σχολείου Τσαριτσάνης και στο γήπεδο βόλεϊ του Γυμνασίου. Η νεολαία της Τσαριτσάνης ανταποκρίθηκε μαζικά στην πρόσκληση του Συλλόγου. Συμμετείχαν περισσότεροι από 100 αθλητές, πέντε ομάδες μπάσκετ και έξι ομάδες για το βόλεϊ.

Οι ομάδες μπάσκετ που συμμετείχαν (σε παρένθεση το όνομα του υπεύθυνου) ήταν οι εξής: ΑΕΤΟΙ (Προβατάς Σάκης), ΑΟΥΤΣΑΙΝΤΕΡ (Σβάρνας Νίκος), EL TORO CLUB (Λουτριώτης Γιάννης), ΚΛΙΜΑΤΙΣΜΟΣ «ΜΑΣΤΟΡΟΣΤΕΡΓΙΟΣ» (Αμπουαμπρία Ντέιβιντ), ΚΑΡΑΝΤΑΝΕΣ (Σκάντζος Γιάννης).

Όσον αφορά το αντίστοιχο Τουρνουά Βόλεϊ οι ομάδες αυτές ήταν: ΤΑΡΑΧΗ (Πάσχου Ιωάννα), ΕΠΙΛΕΚΤΟΙ (Μουλτσιάς Κλέαρχος), ΣΧΟΛΗ ΟΔΗΓΩΝ «ΦΑΝΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΟΣ» (Μαντζιώκας Γιώργος), ΚΑΦΕ CINEMA (Διαμαντής Γιάννης), CLUB «Ζ» (Σκάντζος Γιάννης), ΚΛΙΜΑΤΙΣΜΟΣ «ΜΑΣΤΟΡΟΣΤΕΡΓΙΟΣ» (Βακράτσας Κώστας).

Στον τελικό του μπάσκετ συναντηθήκαν οι «ΑΕΤΟΙ» με την ομάδα του κλαμπ «ΕΛ ΤΟΡΟ». Στη μεταξύ τους μάχη που προσέλκυσε το ενδιαφέρον δεκάδων θεατών, νικητής αναδείχθηκε τελικά η ομάδα των «ΑΕΤΩΝ». Όσον αφορά το βόλεϊ νικητής του Τουρνουά αναδείχτηκε η ομάδα της «Σχολής Οδηγών Φάνη Βαρθλολομός», η οποία επικράτησε της ομάδας του κλαμπ «Ζ».

Το Δ.Σ. του Συλλόγου ευχαριστεί τον καθηγητή Βασίλη Γαβριήλ που πάντα στηρίζει τέτοιες πρωτοβουλίες, τις ομάδες που συμμετείχαν στο Τουρνουά, τους αθλητές και το κοινό που παρακολούθησε τους αγώνες. Ραντεβού του χρόνου!

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ στην εφημερίδα «ΤΣΑΡΙΤΣΑΝΗ», φύλλο114- Οκτώβριος 2009

Read more...

Τσαριτσάνης... γεύσεις




Οι φωτογραφίες είναι από την εκδήλωση που διοργάνωσε την Παρασκευή 18 Ιουνίου το Γυμνάσιο Τσαριτσάνης με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου «Τσαριτσάνης Γεύσεις», έργο της μαθητικής ομάδας του προγράμματος Αγωγής Υγείας.

Read more...

>> 18.6.10

Ξεκίνησε τη λειτουργία του το νέο ιστολόγιο του Μορφωτικού Συλλόγου.
Σας καλοσωρίζουμε και σας ευχόμαστε καλή πλοήγηση.



Read more...

2ο ΤΟΥΡΝΟΥΑ ΜΠΑΣΚΕΤ- ΒΟΛΛΕΫ*

>> 17.6.10

* Η παρούσα ανάρτηση αφορά το 2ο Τουρνουά Μπάσκετ- Βόλλεϋ. Εδώ θα βρείτε ανακοινώσεις, δελτία τύπου και κάθε σχετικό υλικό με τη διοργάνωση, ακολουθώντας τους αντίστοιχους συνδέσμους και τα εικονίδεια.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ





..............................................................................
> ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ ΑΓΩΝΩΝ

..............................................................................

ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ
ΑΦΙΣΕΣ- ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ- ΕΝΤΥΠΑ

          Ενημερωτικό φυλλάδιο                            Αφίσα διοργάνωσης

 
4σέλιδο Φυλλάδιο- ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ αγώνων

      Φόρμα συμμετοχής


1ο ΤΟΥΡΝΟΥΑ

Read more...

Tο Αυτοκέφαλο της Ελλαδικής Εκκλησίας και ο ρόλος του Κων. Οικονόμου

Μετά την Άλωση της πρωτεύουσας της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, το έτος 1453, η Οθωμανική κυριαρχία προχώρησε στην παραχώρηση προνομίων υπέρ των Χριστιανών. Πρώτη ενέργεια του Πορθητή Μωάμεθ ήταν η επανασύσταση του Πατριαρχικού θρόνου της Κωνσταντινούπολης, με ίδια Σουλτανική επιλογή τον ανθενωτικό Γεννάδιο Σχολάριο. Από τη μια η μουσουλμανική άποψη για εκκλησιαστική αυτοδιοίκηση των ΄΄λαών της Βίβλου΄΄, από την άλλη η πολιτική του Μωάμεθ για κατευνασμό των όποιων αντιδράσεων των ΄΄Απίστων΄΄, μέσω προνομίων οδήγησε με σειρά μέτρων στην Αυτοδιοίκηση του συνόλου του Χριστιανικού ποιμνίου με κεφαλή τον Πατριαρχικό Θρόνο της Κωνσταντινούπολης.

Ο Πατριάρχης αποτελούσε έναν θρησκευτικοπολιτικό ηγέτη που εξασφάλιζε ενότητα στην εκκλησία αλλά και συνοχή στο δουλωμένο Ποίμνιο. Οι μητροπόλεις του ελλαδικού χώρου, ήταν αυτοδιοικούμενες αλλά με βαθμό εξάρτησης από το Πατριαρχείο από την άποψη της διατήρησης πνευματικών σχέσεων και καθοδήγησης. Έτσι δημιουργήθηκε η μακρά παράδοση βάση της οποίας στο Πατριαρχείο ανήκαν εκκλησιολογικά και πνευματικά, οι μητροπόλεις του ελλαδικού χώρου.

Με την έκρηξη της Επανάστασης το 1821, διακόπηκε η σχέση των μητροπόλεων του επαναστατημένου ελλαδικού χώρου με την Μητέρα Εκκλησία. Η επικοινωνία αποκαταστάθηκε μόλις επί Καποδίστρια, ο οποίος ανέθεσε σε ειδική επιτροπή την διερεύνηση των εκκλησιαστικών πραγμάτων. Ελλείψει εκκλησιαστικής διοίκησης, διοικητικές αρμοδιότητες ανατέθηκαν στο Μινιστέριο της Θρησκείας και από το 1829 στη γραμματεία επί των εκκλησιαστικών και της δημοσίου παιδείας. Ήταν η απαρχή μιας μεγάλης σύγκρουσης καθώς ουσιαστικά από τη στιγμή που ανατέθηκε στο Ελληνικό κράτος η διοίκηση της εκκλησίας, δόθηκε ένα τέλος στη μακραίωνη παράδοση των όποιων αξιώσεων του Οικουμενικού Θρόνου. Η ιδέα του Αυτοκεφάλου της ελλαδικής εκκλησίας ήταν πλέον η επικρατούσα.

Βέβαια η ιδέα της Ανεξαρτητοποιήσεως είχε υποστηρικτές αλλά και πολέμιους. Σε επιστημονικό επίπεδο υποστηρίχθηκε από τον Αδαμάντιο Κοραή, σε πολιτικό από τον αρμόδιο γραμματέα Επικρατείας Ιάκωβο Ρίζο και σε εκκλησιαστικό από τον πρωτοπρεσβύτερο Θεόκλητο Φαρμακίδη. Όλοι τους πρεσβευτές των ΄΄νέων ιδεών΄΄ και του Διαφωτισμού.

Το 1832 ο γραμματέας Επικρατείας [υπουργός] Ιάκωβος Ρίζος συντάσσει έκθεση προς την Δ’ Εθνική Συνέλευση στην οποία προτείνει την Αυτοκεφαλία της Ελλαδικής εκκλησίας για λόγους πολιτικούς και εκκλησιαστικούς. Την ίδια έκθεση υποβάλλει και στον νεοφερμένο βαυαρό ηγεμόνα Όθωνα, ενώ επανέρχεται στην πρότασή του με νεότερο έγγραφο που πλέον απευθύνεται στον Λουδοβίκο Φον Μάουρερ, μέλος της αντιβασιλείας, αρμόδιος επί θεμάτων παιδείας, δικαιοσύνης και επί των εκκλησιαστικών. Ο Μάουρερ συγκροτεί επταμελή επιτροπή [τέσσερις λαϊκοί, τρεις κληρικοί], υπό την προεδρία του γραμματέα του υπουργικού Συμβουλίου Σπυρίδωνα Τρικούπη, η οποία σε μικρό σχετικά διάστημα [17 Απριλίου- 7 Ιουνίου 1833] καταρτίζει σχέδιο εκκλησιαστικού κανονισμού. Για την ιστορία την επιτροπή αποτελούσαν εκτός από τον Τρικούπη, οι μητροπολίτες Αρδαμερίου Ιγνάτιος και Ελαίας Παίσιος, ο Π. Νοταράς, ο Σκαρλάτος Βυζάντιος, ο Κωνσταντίνος Σχινάς και ο πρωτοπρεσβύτερος Θ. Φαρμακίδης. Ο κανονισμός συνοδεύεται από παραρτήματα και ενημερωτικά στοιχεία σχετικά με μητροπόλεις, αρχιερείς και μονές. Καθοριστικός στην επιτροπή είναι ο ρόλος του Θεσσαλού πρωτοπρεσβύτερου Θεόκλητου Φαρμακίδη.

Ο Φαρμακίδης γεννήθηκε στο χωριό Νεμπεγλέρ [Νίκαια] της Λάρισας το 1784, φοίτησε στη σχολή της Λάρισας, ενώ συμπλήρωσε τις σπουδές του στην Κωνσταντινούπολη και στο Βουκουρέστι. Στη Γερμανία σπούδασε θεολογία, αφού προηγουμένως χειροτονήθηκε πρωτοπρεσβύτερος. Στην ελεύθερη Ελλάδα διορίστηκε έφορος Παιδείας και αργότερα διευθυντής στο εθνικό τυπογραφείο. Φυλακίσθηκε επί Καποδίστρια λόγω της αντιπολιτευτικής του δράσης. Επί Αντιβασιλείας έγινε καθηγητής στο πανεπιστήμιο Αθηνών, και γραμματέας της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος. Πέθανε το 1862. Ήταν υπέρμαχος του Διαφωτισμού, των ΄΄νέων ιδεών΄΄ και είχε απόψεις περί εκκοσμικευμένου ή λαϊκού κράτους που τις στήριζε με φανατισμό.

Στις 23 Ιουλίου/ 23 Αυγούστου 1833, και αφού προηγουμένως εγκρίθηκε το σχέδιο, υπογράφτηκε και δημοσιεύθηκε στο Ναύπλιο η «διακύρηξις περί της Ανεξαρτησίας της Ελληνικής Εκκλησίας». Το εν’ λόγω διάταγμα αποτελεί και τον πρώτο ουσιαστικά καταστατικό χάρτη της εκκλησίας της Ελλάδος με το οποίο αυτή καθίσταται αυτοκέφαλη. Η όλη διαδικασία έγινε χωρίς τη συγκατάθεση του Οικουμενικού Πατριαρχείου και χωρίς βέβαια να τηρηθεί η κανονική διαδικασία συναντώντας έτσι ποικίλες αντιδράσεις εκπορευόμενες από πολλές πλευρές. Από τους αντιδρώντες ξεχώρισε η φυσιογνωμία του Κωνσταντίνου Οικονόμο του εξ’ Οικονόμων, ο οποίος ήδη είχε τεθεί επικεφαλής μια μερίδας ανθρώπων της εκκλησίας και των γραμμάτων που υπερασπίζονταν τα πατροπαράδοτα ήθη και τα προφύλασσαν από ξενικές επιδράσεις και ΄΄νεωτεριστικές΄΄ ιδέες.

Γεννήθηκε στις 27 Αυγούστου του 1780 στην Τσαρίτσανη Θεσσαλίας. Γόνος διακεκριμένης εκκλησιαστικής οικογένειας. Γρήγορα αφού διδάχθηκε αρχαία, λατινικά και μυήθηκε στα εκκλησιαστικά γράμματα, από τον πατέρα του έφυγε για τα Αμπελάκια όπου φοίτησε στην περίφημη σχολή των Αμπελακίων, κοντά στον Τυρναβίτη γιατρό Ζήση Κάβουρα. Έγινε διάκονος και στη συνέχεια πρεσβύτερος στην μητρόπολη Ελασσόνας. Του δόθηκε ο τίτλος του Οικονόμου [εκκλ. Τίτλος], ενώ ονομάστηκε ο εξ’ Οικονόμων από το γεγονός ότι τον ίδιο τίτλο είχε και ο πατέρας του. Διεύθυνε τα Εκπαιδευτήρια Τσαριτσάνης για κάποιο διάστημα ενώ ακολουθεί η φυλάκισή του στα Γιάννενα από τον Αλή Πασά, λόγω της συμμετοχής στην επανάσταση του Παπαθύμιου Βλαχάβα, αλλά και της γενικότερης εθνικής του δράσης. Διωγμένος φεύγει για τις Σέρρες και από κει για της Σμύρνη, όπου δίδαξε στην σχολή της οποίας σχολάρχης ήταν ο φίλος του Κωνσταντίνος Κούμας. Στο Πατριαρχείο, όπου πήγε, διέπρεψε όπως και στις αυλές των Τσάρων και τω Βαυαρών ηγεμόνων. Το 1834 επέστρεψε στην ελεύθερη Ελλάδα. Πέθανε σε ηλικία 77 ετών στις 9 Μαρτίου του 1857.

Ο Οικονόμος χαρακτηρίζεται ως δεσπόζουσα φυσιογνωμία της συντηρητικής μερίδας, που αγωνίστηκε πολεμώντας με σύνεση τους νεωτεριστές οπαδούς της νέας τάξης στα εκκλησιαστικά πράγματα της Ελλάδος. Στον Φαρμακίδη επιτέθηκε σε προσωπικό επίπεδο με αρθρογραφία σε διάφορα περιοδικά της εποχής όπως την ΄΄Ευαγγελική σάλπιγγα΄΄, τον ΄΄Αιώνα΄΄ και τον ΄΄Θεατή΄΄ με το όνομά του αλλά και διάφορα ψευδώνυμα όπως Ασκητικός, Γερμανός, Παπακύρου, Παπα- Ευστάθιος, Σκυαθίτης, Καλυβίτης και με τα αρχικά Σ.Ζ. Από την άλλη ο Φαρμακίδης αρθρογραφούσε στην εφημερίδα ΄΄Αθηνά΄΄. Ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, τόνισε χαρακτηριστικά ότι « προ της ελεύσεως του Οικονόμου δεν υπήρχε εν Ελλάδι κληρικός δυνάμενος να αναμετρηθεί με τον Φαρμακίδη και να αμφισβητήσει τας αρχάς αυτού, ουδείς δε αληθώς ηδύνατο να διεξαγάγει τον αγώνα ον ο Οικονόμος διεξήγαγεν».

Την ίδια ώρα η κοινή γνώμη πίστευε ότι πρέπει το ζήτημα να επιλυθεί άμεσα, προκειμένου να αποφευχθούν περαιτέρω συγκρούσεις, που το μικρό Ελληνικό Βασίλειο δεν θα μπορούσε να αντέξει, ιδίως όταν αυτές αφορούσαν ένα κορυφαίο εκκλησιαστικό ζήτημα. Εν’ τω μεταξύ είχε ψηφιστεί το Σύνταγμα του 1844, που με τα αφορώντα την εκκλησία άρθρα του ευνοούσε την όποια αποκλιμάκωση των σχέσεων του Πατριαρχείου με την αντικανονικώς ανεξάρτητη εκκλησία της Ελλάδος.

Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ της Πολιτείας και του Πατριαρχείου κατέληξαν τελικά στην έκδοση του Συνοδικού τόμου της 29ης Ιουνίου του 1850, με την οποία η Εκκλησία της Ελλάδος, εφεξής αναγνωριζόταν ως Αυτοκέφαλη, με την επιφύλαξη ορισμένων καθοδηγητικών κανόνων όσον αφορά την διοίκησή της.

Η συμμετοχή και η συμβολή του Οικονόμου στην εν’ λόγω Συνοδική πράξη ήταν τεράστια καθώς ο ίδιος συνέταξε και απέστειλε στο Οικουμενικό Πατριαρχείο ψήφισμα, με δέκα όρους στους οποίους διετύπωνε τις απόψεις του περί της Αυτοκεφαλίας. Τον εν’ λόγω ψήφισμα αποτέλεσε τον πυρήνα της Συνοδικής Πατριαρχικής Πράξης του 1850 με το οποίο τερματίστηκε η τότε κρίση και στην Ελλαδική εκκλησία αναγνωρίστηκε πλέον το Αυτοκέφαλο, δίνοντας ένα τέλος στην μέχρι τότε Αντικανονικότητα της.

Συμπληρωματικά σημειώνουμε ότι ο Οικονόμος δεν ήταν κατά του Αυτοκεφάλου, αλλά πιστός στις εκκλησιαστικές παραδόσεις πίστευε ότι η χειραφέτηση έπρεπε να γίνει κανονικά από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Πίστευε στην «άμεση αποκατάσταση της κανονικής τάξης με την ανακήρυξη της Αυτοκεφαλίας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, με την έκδοση Πατριαρχικού Τόμου, και όχι αυθαίρετα, αλλά τηρουμένου της μακραίωνης κανονικής παράδοσης και πράξη της Ανατολικής Ορθόδοξης εκκλησίας», όπως λέει χαρακτηριστικά ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Βλάσιος Φειδάς.

Έτσι το 1852 ψηφίζεται ο νόμος ΣΑ’ , με τίτλο «Νόμος καταστατικός της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος», που ουσιαστικά μαζί με τον νόμο Σ’ «περί επισκοπών και επισκόπων και περί του υπό τους επισκόπους τελούντος κλήρου», αποτέλεσαν το νέο Καταστατικό Χάρτη της νεοϊδρυθείσης Εκκλησίας της Ελλάδος.

Πηγές:
- ΄΄Η Τσαριτσάνη΄΄, εκδ. 1989
-Σ.Ν. Τριωιάννου- Γ.Πουλή, ΄΄Εκκλησιαστικό Δίκαιο΄΄, εκδ. Α. Σάκκουλα 2002
-πρακτικά Συνεδρίου Κ. Οικονόμος εξ’ Οικονόμων

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Συντακτική Επιτροπή
ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ στην εφημερίδα ΤΣΑΡΙΤΣΑΝΗ

Read more...

ΚΩΝ/ΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΣ Ο ΕΞ ΟΙΚΟΝΟΜΩΝ

>> 15.6.10

ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ ΑΥΤΟΥ*

Για το γνήσιο τέκνο της Τσαριτσάνης και Επιφανή Άνδρα, Κων/νο Οικονόμο, θα σας μιλήσω. Ο Κων/νος Οικονόμος ο εξ Οικονόμων εγεννήθη το έτος 1780 μ.Χ. στην Όμορφη Πόλη Τσαριτσάνη της επαρχίας Ελασσώνος και εκοιμήθη το 1857 μ.Χ. Ο πατέρας του ήταν Ιερέας, Σακελλάριος και οικονόμος της Αρχιεπισκοπής Ελασσώνος.

Τα πρώτα ιερά Ελληνικά γράμματα και τα Λατινικά διδάχθηκε από τον ιερέα Πατέρα του, τα δε Γαλλικά από τον Αμπελακιώτη γιατρό και λόγιο Ζήση Κάβρα. Το 1802 παντρεύεται και αποκτά δύο παιδιά, την Ανθία, ποιήτρια και τον Κυριάκο, ιατροφιλόσοφο. Το ίδιο έτος, με θέρμη καρδιάς προσφέρει την αφοσίωση του και την λατρεία του στο Πρόσωπο της υπέρτατης Αγάπης, τον Θεό. Χειροτονείται διάκονος και στη συνέχεια ιερέας. Αμέσως μετά παίρνει το αξίωμα του οικονόμου της Επισκοπής Ελασσώνος.

Το 1806 διορίζεται διδάσκαλος στη Σχολή της Τσαριτσάνης με την υποχρέωση να διδάσκει «στους μαθητές τα ελληνικά μαθήματα». Το γεγονός τούτο απετέλεσε το εφαλτήριο λάκτισμα για να διατρέξει με αισιοδοξία και άνεση την λεωφόρο του πνεύματος, της ελευθερίας και της προόδου, μεταλαμπαδεύοντας τα οράματα του, την Αγάπη προς τον Υπέρτατο και την Ανάσταση του Γένους των Ελλήνων. Σε ηλικία είκοσι ετών γράφει το έργο του «Τόμος τα καθήκοντα τοις ιερεύσοι θεσπίζων» όπου σε δώδεκα άρθρα καθορίζει τα καθήκοντα των ιερέων και των υποψηφίων ιερέων οι οποίοι θα πρέπει να είναι «άμεμπτοι, καθαροί, άσπιλοι, αμόλυντοι απαλλαγμένοι από των αλόγων παθών για κατάληψη της υπηρεσίας, την οποία προσφέρουν στον αληθινό Θεό». Προς δόξαν θεού, ως ιερέας και ιεροκήρυκας είχε βάλει σκοπό να ανυψώσει το θρησκευτικό -πνευματικό επίπεδο ίων ανθρώπων. Με την κατήχηση να διαμορφώσει τον εσωτερικό χαρακτήρα αυτών για την σωτηρία της ψυχής.

Ως διδάσκαλος, είχε μεγάλη ευαισθησία για την Παιδεία του Γένους Αξίωμα ήταν να βγάλει στο φως από το τέλμα την Ελλάδα, με την διαπαιδαγωγική προσφορά στους νέους, καθιστώντας αυτούς χρήσιμους υπερασπιστές. Για να ζήσει ένα δένδρο, να ανθίσει και να καρποφορήσει, πρέπει να έχει τις ρίζες του. Το ίδιο και ένα Έθνος στην ιστορική του διαδρομή, δεν πρέπει να χάσει την Γλώσσα του, τις ηθικές του αξίες, τον πολιτισμό του. Γι’ αυτό επανέφερε στο προσκήνιο τους κλασσικούς Έλληνες συγγραφείς (Σοφοκλή, Ευριπίδη, Αισχύλο κ.τ,λ ), αναδεικνύοντας το αρχαίο Κάλλος των ηθικών αξιών και αρχών, που ήταν απαραίτητη προϋπόθεση τότε για την αναγέννηση του Έθνους. Μεταφράζει τον Τηλέμαχο του Fenelon, τις τραγωδίες του Ευριπίδη σε πολιτικούς στοίχους, και γράφει την τραγωδία «Ο τελευταίος Κωνσταντίνος». Μεταφράζει επίσης τον Φιλάργυρο του Μολιέρου με τον ευρηματικό τίτλο «Εξηνταβελώνης». Σήμερα στην εποχή μας καθίσταται περισσότερο αναγκαία η επαναφορά της διδασκαλίας των αρχαίων στο σχολεία διότι ορισμένες ηθικές αξίες η αρχές έχουν λησμονηθεί ή έχουν αλλοιωθεί σκοπίμως κατά το συμφέρον ενός εκάστου από το αρχικό τους νόημα, το καλόν καγαθόν, στο βωμό των υλικών μικροσυμφερόντων, εντός και εκτός του Ελλαδικού χώρου. Μόνο η σωστή εκμάθηση αρχαίων Ελληνικών, στα οποία εμπεριέχεται το ανώτερο ιδεώδες, επιφέρει ανάταση ψυχής και νεύματος.

Για να κατανοήσουμε πλήρως το έργο και την προσφορά του Οικονόμου πρέπει να μεταφερθούμε στην εποχή εκείνη όπου επικρατούσε το πνεύμα της αναγέννησης, στον Δυτικό κόσμο και η δίψα του Γένους των Ελλήνων για αποτίναξη του Τουρκικού ζυγού.

Το επαναστατικό κίνημα του 1808 στη Θεσσαλία του παππα- Θύμιου Βλαχάβα απέδειξε ότι το δένδρο της Ελευθερίας ρίζωσε για καλά στις καρδιές των Ελλήνων. Ο Οικονόμος κατηγορείται για συμμετοχή, συλλαμβάνεται και φυλακίζεται στα Ιωάννινα. Έναντι πολλών λύτρων αποφυλακίζεται. Με Πατριαρχική επιστολή του Πατριάρχου Γρηγορίου ιού Ε', εντέλλεται και μετατίθεται, ως έξαρχος, στο Σταυροπηγιακό Μοναστήρι της επαρχίας Σερρών (1/8/1808). Στις 28/08/1809 ο Οικονόμος αποδέχεται την πρόσκληση, των επιτρόπων του φιλολογικού Γυμνασίου Σμύρνης για να μεταβεί εκεί και να διδάξει.

Ο Οικονόμος στη Σμύρνη (1803 -1819),κατόρθωσε να καταστήσει το Γυμνάσιο σε λαμπρό σχολείο εργαστήριο της σοφίας. Εφήρμωσε δική του μέθοδο διδασκαλίας. Γυμνάζει τους μαθητές του σε όλα τα είδη του λόγου, ιστορικά διηγήματα, σύνθεση επιστολών, μύθων και δικανικών λόγων και προς χρήση των μαθητών συνέγραψε δικά του βιβλία. Κατήχηση, Ρητορική, Ποιητική, Γραμματικά είναι τίτλοι βιβλίων με τα οποία οι μαθητές εβοηθούντο στις σπουδές τους. Στα «Γραμματικά», γράφει: « Η Γραμματική είναι τέχνη πώς να μιλάμε και να γράφουμε ορθά, όχι χυδαϊκά. Της γραμματικής οι κανόνες συνίστανται από την γλώσσα όχι του απαίδευτου όχλου, αλλά των πεπαιδευμένων του έθνους μελών, διότι αυτοί έχουν περισσότερες γνώσεις να διακρίνουν τον ορθότερο και κανονικότερο τρόπο του λέγειν... Η τάξη ή η αταξία της γλώσσας, προέρχεται από την τάξη ή την αταξία των εννοιών. Και οι νομοθέτες αυτής, διδάσκουν το έθνος όχι πώς μιλάμε, αλλά πώς πρέπει να μιλάμε.

Διδάσκει τους μαθητές του να αγαπούν τον Έλληνα λόγο, που φανερά τους συνέδεε με την ιστορία τους, την καταγωγή τους Αλλά και στα κρυφά γράφει και διδάσκει για την αγάπη που πρέπει να έχουν οι ελληνόπαιδες στην ιστορία τους, την Πατρίδα τους την Ελλάδα. Για την ανύψωση του Γένους μέσω της παιδείας προέβη σε ενέργειες αγοράς και συλλογής των αναγκαίων επιστημονικών οργάνων και βιβλίων.

Κοινωνική διαπαιδαγωγική προσφορά και προσωπική πνευματική ζωή. Ο Κ/νος Οικονόμος πέραν των διδασκαλικών του υποχρεώσεων, εκήρυττε και τον Θείον Λόγον, στις εκκλησίες Αγ. Γεωργίου και Αγίας Φωτεινής.

Πλήθος λαού και περιφανής ομήγυρη κάθε τάξεως και ηλικίας έσπευδαν ν' ακούσουν το μελίχειο αυτού στόμα. Δημιουργικός ο λόγος του διότι διακατείχετο από ευσέβεια και αρετή, ελευθερία σκέψεως και έκφρασης. Φτερά ο νους του και η καρδιά ψυχή λευκή και στολισμένη με το αρχαίο κάλλος. Αναγαλλίαζε τις ψυχές των ανθρώπων και τις αναβίβαζε στα επουράνια της Παγκόσμιας Αρμονίας, καθιστώντας αυτές ικανές να ανταποκριθούν πλήρως στις συνθήκες της ζωής.

Λέγεται ότι, οι επικριτές του Οικονόμου δεν αποδέχονταν την Πολυμάθεια και την ρητορική του δεινότητα, που έθεται τα πράγματα στη σωστή βάση και διάσταση και ότι οι από άμβωνος ομιλίες του ήταν προηγουμένης επεξεργασίας στο σπίτι του. Με σκοπό να τον μειώσουν του είπαν ότι το θέμα που θα αναπτύξει θα του δώσουν, γραμμένο σε ένα χαρτί, αφού ανέβει στον άμβωνα. Ο Κ/νος Οικονόμος ξετυλίγοντας το χαρτί, αντικρίζει στο μέσον αυτού ένα τεράστιο Μηδενικό (Ο). Δηλαδή υπόθεση μηδέν. Μη έχοντας θέμα προς ανάπτυξη, θα κατέβαινε από τον άμβωνα περίγελος, ντροπιασμένος. Όμως γελάστηκαν!! Χαρίσματα και αρετές, προσόντα νοητικά και αγιότητα βίου, Θεολογία και κοινωνιολογία, κοινωνική προσφορά και προσωπική πνευματική ζωή, ο πλατύς νους, η οξυδέρκεια, η πολυμάθεια υψηλοτάτων θεωριών, αρχαίων Ελλήνων κλασσικών, η ρητορική δεινότητα, έδωσαν το έναυσμα στον Οικονόμο να αναπτύξει τον Θείο λόγο, την Θεογονία και ότι ο Θεός από το μηδέν ξεκίνησε και δημιούργησε το Σύμπαν. Οι λόγοι του σοφολογιότατου ιεροδιδασκάλου Κ/νου Οικονόμου, ήσαν λόγοι παντός είδους επιστήμης, με γνώρισμα τη σοφία, θεοσέβεια, με αρετές υψηλών νοημάτων, που προσεγγίζουν την χάρη του Θεού.

Το 1819 έρχεται η εκκλησιαστική δικαίωση, για όσα προσέφερε και υπέμενε κατά την ταραχώδη εποχή λειτουργίας του Φιλολογικού Γυμνασίου (1809-1819). Ο Πατριάρχης Γρηγόριος Ε’ με πατριαρχικό συνοδικό γράμμα ανακηρύσσει τον Κ/νο Οικονόμου Γενικό Ιεροκήρυκα της Μεγάλης Εκκλησίας, εξυμνώντας τις πολλές πνευματικές του αρετές.

Την Κοινωνική προσφορά. Την αρετή και τόλμη. Την θεωρία και πράξη, πίστη και γνώση ωφέλιμη. Τον υπέροχο εσωτερικό κόσμο του Οικονόμου με τον αστείρευτο πνευματικό του πλούτο. Τον Ήλιο για την ορθοδοξία και το Γένος που έλαμπε και ακτινοβολούσε με όλες τις αρετές τις οποίες είχε αποκτήσει με τον προσωπικό του αγώνα και τη Θεία Χάρη.

Στο πρόσωπο του Κ/νου βλέπουμε έναν Εμψυχωτή και Θεωρητικό του αγώνα. Το 1821 λίγες ημέρες πριν από την Ελληνική επανάσταση ο Οικονόμος καταφεύγει στην Οδησσό, που ήταν αξιόλογο πνευματικό και εμπορικό κέντρο, και η πόλη όπου ιδρύθηκε η Φιλική Εταιρεία Ο περίφημος επιτάφιος λόγος, που εκφώνησε στο νεκρό σώμα του Πατριάρχου Γρηγορίου Ε’ το οποίο έλαβε από την Βασιλεύουσα των πόλεων (την Κων/πολη) είναι Πρώτιστο θούριο άσμα. Εθέρμανε τις καρδιές των αγωνιζομένων Ελλήνων, των υπέρ πίστεως και πατρίδος ιερώτατο αγώνα αυτών. Συμβουλεύει τους Έλληνες να έχουν πίστη και αρετή με τα οποία θα υπερισχύσουν των μιαιφόνων (βέβηλων) και αγρίων εχθρών.

Αποστέλλει «ιεκετήριο αναφορά» προς τον Αυτοκράτορα των Ρώσων Αλέξανδρον τον Α’ με την οποία εξιστορεί τις τραγικές σφαγές σε βάρος των Ελλήνων, βεβήλωση και πυρπόληση ιερών ναών, βιασμό χριστιανών εις εξώμοσιν (ν' αλλάξουν πίστη), από τον βάρβαρο εχθρό τού Σταυρού και της ανθρωπότητας Τούρκους. Πείθεται ο θεοσέβαστος, φιλέσπλαχνος Αυτοκράτορας και ιδρύει το Ελληνικό (Αυτοκρατορικό) Επικουρικό Κομετάτο με κύριο σκοπό την οικονομική ενίσχυση, κυρίως των Ελλήνων, που καταφεύγουν από την Οθωμανική Αυτοκρατορία στην Κάτω Ρωσία. Ο νέος αυτός Οργανισμός με επιχορήγηση του Ρωσικού Κράτους προσέφερε τις υπηρεσίες του από τα τέλη του 1821 μέχρι το 1831. Ψυχή αυτού του Κομετάτου αναδεικνύεται του Οικουμενικού Πατριαρχικού Θρόνου και Καθολικός Ιεροκήρυκας της Μεγάλης Εκκλησίας Κων/νος Οικονόμος. Ο ακούραστος υπηρέτης του θείου Λογού και αγωνιστής για την ευώδοση του μεγάλου αγώνα της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας, σημείωσε κοινωνική άνοδο και εκινείτο άνετα στις τάξεις της υψηλής τότε κοινωνίας και ιδιαίτερα στην ίδια την Αυτοκρατορική αυλή στην Αγία Πετρούπολη. Κατά την παραμονή του στη Ρωσία εκδίδει (το 1828) το «Δοκίμιο περί της πλησιέστατης συγγενείας της Σλαβονορρωσικής προς την Ελληνική». Σκοπός ήταν να αποκτήσει την συμπάθεια του Ρωσικού λαού, πεπεισμένος ότι η σωτηρία της Ελλάδος θα έλθει από την Ρωσία.

Το 1830 εκδίδει ένα άλλο μεγάλο έργο, το «Περί της γνησίας προφοράς της Ελληνικής γλώσσης» με το οποίο καταδεικνύει ότι η προφορά είναι αυτή που ομιλείται σήμερα και όχι του Εράσμου. Η αρτιότητα των συγγραφικών του εργασιών και η διαπίστωση της ομοιότητας που υπάρχει μεταξύ τής ρωσικής γλώσσης και της ευγενέστατης των γλωσσών τής αρχαιότητος (δηλαδή της Ελληνικής) αναγνωρίζεται και επιβεβαιώνεται από τα ξένα Πανεπιστήμια. Η Εκκλησιαστική Ακαδημία της Πετρουπόλεως τον ανακηρύσσει η δε Ρωσική Ακαδημία και τα Αυτοκρατορικά Πανεπιστήμια της Πετρουπόλεως και Μόσχας. Εταίρο τους, ως επιστέγασμα αναγνωρίσεως της πνευματικής διάνοιας, έλαβε το παράσημο της Αγίας Άννης και ισόβιο σύνταξη επτά χιλιάδων (7,000 ) ρουβλίων.

Ο Κων/νος προορισμένος και αποφασισμένος να συνεχίσει το θεάρεστο έργο τόσον για την σωτηρία των ψυχών, όσον και για την υπεράσπιση των δικαίων της Ελλάδος, επιχειρεί μία Θριαμβευτική πορεία στα πνευματικά κέντρα της Ευρώπης. Στο Βερολίνο τον υποδέχονται με ιδιαίτερες τιμές όπου ο Βασιλιάς της Πρωσσίας Γουλιέλμος Γ’ του απονέμει το παράσημο του Ερυθρού Αετού. Μιλάει και αλληλογραφεί με καθηγητές Πανεπιστημίων, διαφόρων ειδικοτήτων, Στην Ιταλία επισκέπτεται διάφορες επίσης προσωπικότητες μεταξύ των οποίων και τον Πάπαν Γρήγοριον ΙΣΓ(16ον).

Ο διάλογος του Οικονόμου με τους σοφούς της Ευρώπης ανέδειξε τον ταπεινό Ιερέα της Τσαριτσάνης τον μεγαλύτερο και αξιόλογο Πρεσβευτή και μεσίτη του θείου λόγου, της Ορθοδοξίας και των συμφερόντων τού γένους των Ελλήνων.

Επιστροφή του Κων/νου στην Ελλάδα, Οκτώβριος 1834. Η άφιξη του Οικονόμου στην Ελλάδα βρήκε αυτήν με πολλά εσωτερικά προβλήματα. Κυριαρχούσε το Βαυαρικό καθεστώς. Οι Λουθηροκαλβίνοι να εισχωρούν στο Κράτος, Εκκλησία, Παιδεία. Οι ιεραπόστολοι των μισσιοναρίων να καθίστανται επικίνδυνοι, ιδρύοντας σχολεία και καθυβρίζοντας κατά της Ιεράς Παράδοσης και της Ορθοδοξίας. Ο Αγγλόφιλος Έλληνας Φαρμακίδης και οι πέριξ αυτού, κατά τον Κ. Μπαστιά «οι πουλημένοι στη Δύση», επεδίωκαν να καταστήσουν το νεοσύστατο Ελληνικό Κράτος Προτεκτοράτο Ξένων συμφερόντων και την υπαγωγή-εξάρτηση της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας υπό την Τιάρα του Πάπα της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας ή ΛουθηροΚαλβινιστών, με πρώτο βήμα, το 1833, την ανακήρυξη του Αυτοκέφαλου της Εκκλησίας της Ελλάδος. Συνέπεια αυτής επήλθε ρήξη στις σχέσεις με το Σεπτό Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κων/πόλεως. Η ιδέα του Οικονόμου ήταν να συνεχισθεί η παράδοση του Βυζαντίου με την συναλληλία και συνεργασία στις σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας.

Ο Οικονόμος διέβλεπε ότι, με τη ρήξη αυτή, διεκυβεύετο η καθολική ενότητα του Ελληνισμού (σχέσεις Εκκλησίας- Πολιτείας, παράδοση, γλώσσα, εθνικό φρόνημα, σχέση Ορθοδοξίας και Ελληνικότητας κ.τ.λ,), διάσπαση του ιδίου του Έθνους με τρομακτικές συνεπείς.

Ο Κ/νος, Φωτεινός Φάρος της Ορθοδοξίας, ως νέος Λεωνίδας των Θερμοπυλών, φύλαξε τις Πύλες της Ορθοδοξίας και προς ομαλοποίηση της κατάστασης, εξέδωσε τον σχετικό Πατριαρχικό Τόμο.

Για τον Οικονόμο, Έθνος ήταν συγχρόνως και Γένος. Δεν περιοριζόταν στα στενά χαρακώματα-πλαίσια που του καθόρισαν οι Μεγάλες Δυνάμεις. Αδιάρρηκτος ο σύνδεσμος Έθνους- Γένους- Ορθοδοξίας. Η μεγάλη του Γένους Μορφή, ο Κ/νος, υπέβαλε στον Κυβερνήτη Ι. Καποδίστρια μελέτη για την ίδρυση και λειτουργία της Θεολογικής Ακαδημίας προορισμένης να ετοιμάσει ορθόδοξα θεολογικά καταρτισμένο κλήρο και Ιεραρχία. Διαμορφωτής του Ελληνικού Κράτους και της Ελληνορθόδοξης κατήχησης του Έθνους. Φωστήρας των Ελληνικών και θεολογικών γραμμάτων, ανυποχώρητος υπερασπιστής της εθνικοεκκληστιαστικής παράδοσης, στύλος και πνευματικός πατέρας της ορθοδοξίας.

Γι’ αυτό και τον τιμούμε σήμερα. Ενσυνείδητα κριτικός απέναντι στην εργώδη προσπάθεια των Πολιτικών για τον άκριτο Ευρωπαϊσμό μας.

Στην εποχή μας και σήμερα υφίστανται τα ίδια προβλήματα. Οι εκάστοτε Ταγοί, ηθελημένα ή άθελα, στέρησαν τους νέους από την διδαχή και εκμάθηση της Ελληνικής Παιδείας, στην οποία εμπεριέχεται το ανώτερο πνευματικό ιδεώδες ή επέτρεψαν την εισδοχή άλλων. Συνέπεια αυτής να οδηγηθούμε σε συσκοτισμό και στο μιμητισμό άλλων ξένων δοξασιών, απορρίπτοντας το καθετί Ελληνοπρεπές-Αξιοπρεπές, καθιστώντας την Ελλάδα Μωσαϊκό συνοθήλευμα διαφόρων λαών και αντιλήψεων, όπου ελλοχεύει η συρρίκνωση ηθικών αρχών- αξιών και έθνους και αφήνει περιθώρια παραχάραξης της ιστορίας και υποκλοπής ή απεμπόλησης Εθνικών συμβόλων και ονομάτων.

Από την επιστροφή του στην Ελλάδα μέχρι τας δυσμάς του βίου του εργάσθηκε ψυχή και σώμα υπέρ της ενότητας των Ελλήνων, της πνευματικής ανύψωσης των παίδων και της διατήρησης της Ελληνοορθόδοξης θρησκείας.

Εκδίδει αξιόλογα συγγράμματα και εκφωνεί σημαντικούς λόγους. Απονέμονται στον Κ/νο τιμές και διακρίσεις:

- Ο «Ταξιάρχης του Βασιλικού Τάγματος του Σωτήρος».

- Ο «Σταυρός των Ταξιαρχών».

-Ο Αυτοκράτορας Νικόλαος Α’ τον εισάγει στην δύναμη των οποίων του «Τάγματος του Αγίου Βλαδημήρου» και του απονέμει το «Μέγα Χρυσούν Μετάλλων».

- Ο Όθων του απονέμει το παράσημο των «Μεγάλων Ταξιαρχών» και κατά την κηδεία αποδίδονται στον νεκρό τιμές «Αρχιστρατήγου πεσόντος εν πολέμω».

Κων/νε Οικονόμε, του Οικουμενικού Πατριαρχικού Θρόνου και Γενικέ Ιεροκήρυκα της Μεγάλης Εκκλησίας, ως Διδάσκαλος τού Θείου λόγου, ορθοτομούντα τον λόγον της αληθείας, της Ορθοδοξίας, Διδάσκαλο των Επιστημών, Διδάσκαλο του Γένους των Ελλήνων και της τεράστιας συμβολής σου στην Παλιγγενεσία τού Έθνους, σου αποδίδαμε τον ελάχιστο φόρο τιμής και κλείναμε, ευλαβώς το γόνυ στην μεγαλειώδη Λαμπρότητα του πνεύματος σου.

Αναφωνώντας τα λόγια του μαθητού σου: Ελλάς ευφραίνου ότι γεννήσασα αυτόν η δόξα σου ηυξήνθη μάλιστα δι’ αυτόν».
 
ΑΘΗΝΑ 16/03/2008
ΑΣΤΕΡΙΟΣ Δ. ΔΡΑΓΟΥΤΑΣ
*ΕΚΦΩΝΗΘΗΚΕ στις 16.03.2008 στην Ιερά Μονή Πετράκη

Read more...

Ο Σοφοκλής Οικονόμος και το δημοτικό τραγούδι της Τσαριτσάνης

Εάν καλούνταν οι σύγχρονοι Έλληνες να κατονομάσουν συνδετικούς κρίκους ανάμεσα στον εορτασμό της επετείου της 25ης Μαρτίου και στον πανηγυρισμό της Λαμπρής, δεν θα αποτελούσε έκπληξη η ανάδειξη της φουστανέλας και του δημοτικού τραγουδιού ως τα κατατεθέντα στοιχεία των δύο γιορτών, τυποποιημένα σύμβολα μιας ηρωικής εποχής εθνογένεσης, η οποία συνδέθηκε με το αναστάσιμο μήνυμα της Ορθοδοξίας. Η φουστανέλα και γενικότερα η παραδοσιακή στολή σίγουρα έχει αποκτήσει μνημειακή-μουσειακή, φολκλορική σημασία, έχει χάσει πια την οργανική-λειτουργική θέση της στην ελληνική κοινωνία. Το δημοτικό τραγούδι εντούτοις συνεχίζει να διεκδικεί ακόμη το ρόλο του στις πανηγυρικές περιόδους της κοινότητας -αλλά και στις διαβατήριες ανθρώπινες τελετές-, μολονότι σταδιακά αποκοπτόμενο από την πλατιά παραγωγική βάση δημιουργίας του.

Με αφορμή λοιπόν την επέτειο της εθνεγερσίας και τον πασχαλιάτικο εορτασμό αξίζει να γίνει μια μνεία στο δημοτικό τραγούδι του τόπου μας, το οποίο συνεχώς χάνει την αλλοτινή του αίγλη.

Η πρώτη καταγραφή ελληνικών δημοτικών τραγουδιών (δηλ. του περάσματος των τραγουδιών από το στόμα του λαού σε γραπτά κείμενα) ανάγεται στα 1578, όμως η έκδοση της πρώτης ελληνικής συλλογής έγινε από τον γάλλο Κλαύδιο Φωριέλ, τρία χρόνια μετά το ξέσπασμα της επανάστασης (1824).

Ξένοι ήταν άλλωστε και οι περισσότεροι εκδότες αυτής της ανακαλυπτόμενης μορφής λαϊκής έκφρασης, μεταξύ των οποίων και ο γερμανός Θεόδωρος Κίνδ (Theodor Kind). Στα 1827 εξέδωσε στη Λειψία ποιητική συλλογή, όπου περιλαμβάνονταν μεταφρασμένα στη γερμανική και 18 ‘δημώδη άσματα’. Τον Απρίλιο του 1833 παρουσίασε, πάλι στη Λειψία, βιβλίο με συλλογή από «Τραγώδια της νέας Ελλάδος, εθνικά και άλλα…». Ο χαρακτηρισμός ‘εθνικά’ (αντιπροσωπευτικός για το κλίμα που διαμόρφωσε τη συγκεκριμένη τάση έκδοσης των λυρικών δημιουργημάτων του λαού μας• υπενθυμίζουμε τη μνημειώδη συλλογή του Αντωνίου Μανούσου, Εθνικά Άσματα, 1850), αφορά 12 ανέκδοτα δημοτικά τραγούδια, ενώ στα ‘και άλλα’ συγκαταλέγονται εκδομένα ποιήματα από τους λογίους Αθ. Χριστόπουλο, Γεώργ. Σακελλάριο, Αλέξ. Υψηλάντη, Κωνσταντίνο Οικονόμο (η υπογράμμιση δική μου), Ανδρέα Κάλβο, Ρίζο Νερουλό, Αλέξ. Σούτσο και Γ. Ρουσιάδη.

Παρόλο που η ποιητική ευαισθησία του Κωνσταντίνου Οικονόμου δεν είναι τόσο γνωστή (σε αντίθεση με το πλήθος των επιγραμμάτων του) και θα μπορούσε ν’ αποτελέσει κάλλιστα ζητούμενο μιας εργασίας, το παρόν επιφυλλιδογράφημα επαναδιαπραγματεύεται το πρώτο μέρος της συλλογής του Κίνδ(1), τα 12 ανέκδοτα δημοτικά τραγούδια, μεγάλο κομμάτι των οποίων προέρχεται από την Τσαριτσάνη και συνδέεται με τον γιο του Κωνσταντίνου Σοφοκλή-Κυριακό Οικονόμο.

Ο Σοφοκλής Οικονόμος (Τσαριτσάνη 1806 ή 1809 – Vichy Γαλλίας 1877) σπούδασε Ιατρική στη Βιέννη και το Βερολίνο (το 1833 πήρε το διδακτορικό του δίπλωμα παραδίδοντας τη διατριβή του στα λατινικά), ταξίδεψε σε πολλά μέρη της Ευρώπης, διέμεινε για ένα χρόνο στο Παρίσι και επέστρεψε στην Ελλάδα το 1834, όπου άσκησε το ιατρικό επάγγελμα και παράλληλα έγραψε φιλολογικές μελέτες. Πάντα ακολουθούσε τα χνάρια της πορείας του πατέρα του και έτρεφε θαυμασμό στο πρόσωπό του, απόδειξη ότι στην εικοσαετία 1857-1877, από την εκδημία του πατρός μέχρι τη δική του, αφιέρωσε το βίο του στην συγκεντρωτική έκδοση έργων του γεννήτορά του. Αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας ήταν οι 4 τόμοι των Σωζόμενων εκκλησιαστικών (1862, 1864, 1866) και φιλολογικών συγγραμμάτων (1871) του Κωνσταντίνου Οικονόμου.

Κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης παραμονής του Σοφοκλή Οικονόμου στην κεντρική Ευρώπη προέκυψαν γνωριμίες και φιλίες με ευρωπαίους λόγιους και επιστήμονες, με τους οποίους αλληλογραφούσε ανταλλάσσοντας απόψεις, γνώμες, πληροφορίες κυρίως για το διαμορφωνόμενο εθνικό νεοελληνικό κρατίδιο. Από δύο τέτοιες επιστολές του Κίνδ προς τον τσαριτσανιώτη επιφανή γόνο (όσο και από τα συνοδευτικά σχόλια των τραγουδιών της συλλογής τού 1833) συμπεραίνουμε ότι, ο Σοφοκλής Οικονόμος υπήρξε καταγραφέας και πληροφορητής τεσσάρων (4) δημοτικών ασμάτων της γενέτειράς του. Οι τίτλοι τους και οι αύξοντες αριθμοί τους, όπως αυτοί δίνονται στην έκδοση, είναι :

Ι. «Του Ολύμπου (=Ο Όλυμπος κι ο Κίσσαβος)
Πρόκειται για το γνωστό τραγούδι του μαλώματος των δύο βουνών, στο οποίο ο περήφανος κλεφτοκρατούμενος Όλυμπος, συγκρινόμενος με τον Κίσσαβο τον ‘κονιαροπατημένο’, έχει τον τελευταίο λόγο στη διαμάχη. Ενδιαφέρουσα παραλλαγή του γνωστού θεματικού κύκλου, ο οποίος επιχωριάζει στην περιοχή μας.

ΙΙΙ. «Ο αναγνωρισμός (=Ο γυρισμός του ξενιτεμένου)»
Στις μέρες μας σώζεται με τον τίτλο «Η Τζαρτζιανιώτισσα». Οι γηραιότεροι της Τσαριτσάνης το γνωρίζουν και το τραγουδούν ακόμη, δείγμα αντοχής μιας παράδοσης που ανθίσταται στη λήθη.

IV. «Η Ωραία του Κάστρου (=Του Κάστρου της Ωριάς)»
Η υπόθεσή του αφορά στο πώς ένας Κόνιαρος (Τούρκος από τα μέρη του Ικονίου) εξαπάτησε την όμορφη του πολιορκούμενου απόρθητου χριστιανικού κάστρου και την έπεισε να του ανοίξει ‘κερκόπορτα’.

VIII. «Περπερούνα»
Πρόκειται για άσμα που τραγουδά όλη η κοινότητα σε λιτανεία-τελετουργία, με σκοπό την πρόκληση βροχής σε καιρό ανομβρίας.

XI. «[Κυνηγός και πέρδικα]»
Ο πληροφορητής του δεν φέρεται να είναι ο λόγιος συμπατριώτης μας, όμως αρχίζει με το οικείο δίστιχο «Μια πέρδικα ‘καυχήσθηκε σ’ ανατολή, σε δύσι,/ Πως δεν ευρέθη κυνηγός, να τηνε κυνηγήση». Τραγουδιέται στους αρραβώνες και υπάρχει τσαριτσανιώτικη παραλλαγή του, η οποία ακούγεται ώς τις μέρες μας.

Όλα τα παραπάνω υπερθεματίζουν τη διαπίστωση ότι η οικογένεια των Οικονόμων, εκτός από τη γνωστή σχέση της με τη λόγια παράδοση του τόπου, του έθνους, της Ευρώπης (ο Θεόδωρος Κίνδ εξυψώνει την προσφορά του Κων/νου Οικονόμου στα επίπεδα της αξίας ενός Αδαμαντίου Κοραή, αποκαλώντας και τους δύο Δασκάλους του Γένους «σοφούς παρορμαστέρας», δηλ. παρακινητές, παραδείγματα προς μίμηση), διατήρησε τη σταθερή επαφή της με τη λαϊκή παράδοση της Τσαριτσάνης, παρόλο που οι επιφανείς γόνοι της, εκόντες άκοντες, έζησαν τη μεγαλύτερη περίοδο του βίου τους μακριά της.

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ
(1) Μετά την πρώτη εξέταση της συλλογής , στα 1957, από τον λαογράφο καθηγητή Γ.Κ. Σπυριδάκη, ο οποίος είχε κατατάξει (1950) και το δωρηθέν στην Ακαδημία Αθηνών Αρχείο Κωνσταντίνου και Σοφοκλή Οικονόμου.

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Αναγνώστης Ευαγγ. Παπακυπαρίσσης
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ στην εφημερίδα "ΤΣΑΡΙΤΣΑΝΗ", φύλλο 112- ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2009

Read more...

ΕΝΑΣ ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ- ΕΥΕΡΓΕΤΗΣ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΒΕΡΟΙΑΣ ΚΑΙ ΝΑΟΥΣΗΣ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΣ
(1878-1943)

Ο Πολύκαρπος Σακελλαρόπουλος (μετέπειτα Μητροπολίτης Βέροιας και Νάουσας) γεννήθηκε στην Τουρκοκρατούμενη Κωμόπολη της Τσαριτσάνη το έτος 1878. Γόνος γνωστής οικογένειας της Τσαριτσάνης του Αθανασίου Σακελλαρόπουλου και πρώτος μεταξύ των πέντε τέκνων της οικογένειας (αδέρφια του ήταν ο Κωνσταντίνος Σακελλαρόπουλος, ο Νικόλαος Σακελλαρόπουλος, η Βασιλική συζ Δ. Κουτάβου και η Αγλαϊα χήρα Ιωάννη Ραμματά), γαλουχήθηκε από τα πρώτα χρόνια της ζωής του στις Αρχές, τα Πιστεύω και στις Αξίες της Ορθοδοξίας και του Χριστιανισμού γενικότερα.

Οι πνευματικές και εσωτερικές ανησυχίες και αναζητήσεις του σε συνδυασμό με την βαθιά πίστη του στην Ορθοδοξία είχαν προδιαγράψει το μέλλον του. Νεαρός εγκατέλειψε την γενέτειρά του Τσαριτσάνη για να κορέσει την αδήριτη δίψα του για αναζήτηση του Θείου και για διακονία της Εκκλησίας. Φοίτησε με ζήλο στην Σχολή της Χάλκης στην Κωνσταντινούπολη, όπου μετήλθε εξαιρετικής παιδείας και μόρφωσης και διεύρυνε στους πνευματικούς του ορίζοντες. Επιστρέφοντας στην γενέτειρά του Τσαριτσάνη διηύθυνε τα εκπαιδευτήρια της από το έτος 1899 μέχρι το έτος 1903 και ταυτόχρονα ως Πρωτοσύγκελος του τότε Μητροπολίτη Ελασσόνας Βαρβάκη προσέφερε ανεκτίμητες υπηρεσίες στον τόπο του. Μετέπειτα χειροτονήθηκε Τιτουλάριος Επίσκοπος Πέτρας και στη συνέχεια το έτος 1910 τοποθετήθηκε Μητροπολίτης Μογλενών. Η δράση του κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού αγώνα κατά των Βουλγάρων συμμοριτών και προπαγανδιστών ήταν ανεκτίμητη και η αντίστασή του σθεναρή.

Στη συνέχεια τις ζωής, στις αρχές της δεκαετίας του 1930, τον συναντάμε πλέον να ηγείται της ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας και πάσης Ναούσης. Το τιμητικό αυτό αξίωμα αποτέλεσε επιβράβευση της μακροχρόνιας θητείας του στο Θείο και προσφοράς στο ποίμνιό του. Ιδιαίτερα αγαπητός στους συμπολίτες του της Βέροιας αναγκάστηκε στις αρχές Απριλίου του έτους 1941 λόγω των πολεμικών γεγονότων και φοβούμενος για την ζωή του να αναχωρήσει για την Αθήνα, όπου διατηρούσε οικία. Πριν την αναχώρησή του το πρωί της 3ης Φεβρουαρίου του 1941 συνέταξε την ιδιόγραφη διαθήκη του, και στις 20-3-1941 την ιδιόγραφη κωδίκελλο του, τις οποίες και παρέδωσε στον έμπιστο αδερφό και βοηθό του Κωνσταντίνο Σακελλαρόπουλου και στον τότε δικηγόρο της Ιεράς Μητροπόλεως Βέροιας Ιωάννη Γιαμά, προκειμένου να τις φυλάξουν και μετά τον θάνατό του να τις δημοσιεύσουν στο Πρωτοδικείο Βέροιας και να τις κηρύξουν κύριες, όπως και έγινε.

Ο Μητροπολίτης Βέροιας και Ναούσης Πολύκαρπος Σακελλαρόπουλος επέστρεψε στην Βέροια το έτος 1943, όπου και απεβίωσε πλήρης πνευματικών ημερών, αφήνοντας στη ιδιόγραφη διαθήκη του στην γενέτειρά του Τσαριτσάνη και συγκεκριμένα στην Σχολική Εφορία του Γυμνασίου Τσαριτσάνης ένα σημαντικό κληροδότημα ηθικής και υλικής αξίας. Πρόκειται για την τότε διώροφη πετρόκτιστη πατρική του οικία, την οποία ο ίδιος είχε αγοράσει από τον Θεμιστοκλή Καρασιαντήρη και την οποία ο Μητροπολίτης όρισε στη διαθήκη του αρχικά να περιέλθει στην αδερφή του Αγλαϊα για να την νοικιάζει και τα μισά ενοίκια να τα δίνει στους πτωχούς της Τσαριτσάνης, « δια την ψυχή των γονέων μας και την ιδική μου», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε στην διαθήκη του και μετά τον θάνατό της να περιέλθει ως κτήμα της Σχολικής Εφορίας του Γυμνασίου Τσαριτσάνης, με την ευχή τα ενοίκια αυτής να διατίθενται στους άπορους μαθητές και μαθήτριες του Γυμνασίου Τσαριτσάνης.

Το κτήριο αυτό, το οποίο με τη βοήθεια και τα οικονομικά μέσα που παρείχε η Κοινότητα Τσαριτσάνης διατηρήθηκε σε καλή κατάσταση και επισκευάστηκε, αρχικά φιλοξένησε την Χωροφυλακή Τσαριτσάνης, μετέπειτα το Λύκειο Τσαριτσάνης και σήμερα τους πολιτιστικούς Συλλόγους της Τσαριτσάνης (Μορφωτικό Σύλλογο, Σύλλογο Γυναικών και Ιππικό Όμιλο Τσαριτσάνης).

Το πνεύμα της φιλοπατρίας και της ευεργεσίας διακατείχε τον Μητροπολίτη Βέροιας Πολύκαρπο Σακελλαρόπουλο ακόμα και στην τελευταία του βούληση ως διαθέτη και αποτελεί φωτεινό φάρο και παράδειγμα προς μίμηση ανιδιοτέλειας, φιλοπατρίας και ευεργεσίας προς αλλήλους.

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Ευαγγελία Αριστ. Χατζηκακίδου- Αγοράστη
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ στην εφημερίδα "ΤΣΑΡΙΤΣΑΝΗ", φύλλο 116- ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2010

Read more...

ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΤΣΑΡΙΤΣΑΝΗΣ

Ανοιχτή και το καλοκαίρι για τους φίλους του βιβλίου


Κανονικά θα συνεχιστεί και την καλοκαιρινή περίοδο η λειτουργία της Δανειστικής Βιβλιοθήκης του Μορφωτικού Συλλόγου Τσαριτσάνης «Ηρακλής Αδαμούλας». Η Βιβλιοθήκη στεγάζεται στα γραφεία του Συλλόγου και είναι ανοιχτή δύο φορές τη βδομάδα, κάθε Σάββατο από τις 10.00 το πρωί μέχρι και τις 7.00 το απόγευμα και κάθε Τρίτη από τις 5.00 μέχρι και τις 7.00 το απόγευμα.

Θυμίζουμε πως η Βιβλιοθήκη ιδρύθηκε τον Οκτώβριο του 2008, κατόπιν σχετικών αποφάσεων της Γενικής Συνέλευσης και κατόπιν του Δ.Σ. του Συλλόγου. Χάρη στην κινητοποίηση δεκάδων μελών και φίλων του Μορφωτικού Συλλόγου Τσαριτσάνης τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά. Γρήγορα διαμορφώθηκε ο χώρος που τη φιλοξενεί, αγοράστηκε εξοπλισμός και μηχανήματα, συγκεντρώθηκαν βιβλία τα οποία καταγράφηκαν και κατηγοριοποιήθηκαν.

Σήμερα η Βιβλιοθήκη διαθέτει συνολικά 2330 τίτλους βιβλίων τα οποία είναι κατανεμημένα στις εξής κατηγορίες: πολιτική- φιλοσοφία, ιστορία, ελληνική λογοτεχνία, ξένη λογοτεχνία, παιδική λογοτεχνία, εκπαίδευση, ποίηση. Ιδιαίτερη κατηγορία αποτελούν τα εγκυκλοπαιδικά αλλά και τα βιβλία τοπικού ενδιαφέροντος ενώ στην ψηφιακή συλλογή της βιβλιοθήκης υπάρχει σημαντικό μέρος των συγγραμμάτων του Τσαριτσανιώτη διδάσκαλου του γένους Κωνσταντίνου Οικονόμου Εξ Οικονόμων.

Στη διάθεση των επισκεπτών της Βιβλιοθήκης βρίσκεται το σύνολο του αρχείου της εφημερίδας «Η ΤΣΑΡΙΤΣΑΝΗ» από το πρώτο της φύλλο που κυκλοφόρησε του 1982 μέχρι και σήμερα. Και ακόμη το ηλεκτρονικό, φωτογραφικό και κιηματογραφικό αρχείο του Συλλόγου, που έχει ψηφιοποιηθεί και διασωθεί με ευθύνη της Κινηματογραφικής Λέσχης. Η Βιβλιοθήκη διαθέτει κατάλληλα διαμορφωμένο- κλιματιζόμενο χώρο ως αναγνωστήριο με τέσσερις ηλεκτρονικούς υπολογιστές και φωτοτυπικό μηχάνημα.

Αρκετοί είναι οι επισκέπτες της, οι οποίοι πληθαίνουν τον τελευταίο καιρό. Η βιβλιοθήκη αποκτά φίλους και γίνεται στέκι για πολλούς και χώρος γόνιμης συζήτησης, προβληματισμού και ανταλλαγής απόψεων. Πολλοί νέοι την επισκέπτονται, μελετούν την ιστορία του τόπου και κάνουν χρήση του υλικού και του αρχείου, το οποίο συμβάλλει στην εκπόνηση και διεκπεραίωση εργασιών.

Η πρωτοβουλία του Συλλόγου καταξιώθηκε πλέον στη συνείδηση των Τσαριτσανιωτών και απέδειξε την αναγκαιότητα και σημασία τέτοιου είδους παρεμβάσεων, που έρχονται να καλύψουν κενά και να ανοίξουν ορίζοντες. Η δράση του Συλλόγου θα συνεχιστεί στο ίδιο πνεύμα.

Read more...

«2ο Τουρνουά μπάσκετ- βόλλευ» στην Τσαριτσάνη

>> 13.6.10

Το «2ο ΤΟΥΡΝΟΥΑ ΜΠΑΣΚΕΤ- ΒΟΛΕΪ» διοργανώνει φέτος στην Τσαριτσάνη ο Μορφωτικός Σύλλογος της κωμόπολης, μια διοργάνωση που τείνει να εξελιχθεί σε σημαντικό θεσμό για την Τσαριτσάνη και ολόκληρη την επαρχία Ελασσόνας.

Με ανακοίνωσή του το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου καλεί τους ενδιαφερόμενους να δηλώνουν συμμετοχές μέχρι τις 25 Ιουνίου στα γραφεία του Μορφωτικού Συλλόγου Τσαριτσάνης κάθε Τρίτη 17.00- 19.00 μ.μ. και κάθε Σάββατο 10.00 π.μ.- 19.00 μ.μ., στο τηλέφωνο 6973037485 (Χαρίλαος Νούσιας) και στα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου. Δικαίωμα συμμετοχής έχουν ομάδες των έξι τουλάχιστον ατόμων ηλικίας άνω των 14 ετών.

Η έναρξη του τουρνουά τοποθετείται την Κυριακή 4 Ιουλίου ενώ το αναλυτικό πρόγραμμα των αγώνων θα ανακοινωθεί από τους διοργανωτές μετά την εκπνοή της προθεσμίας υποβολής συμμετοχών.

Οι αγώνες θα φιλοξενηθούν στο γήπεδο μπάσκετ του Δημοτικού Σχολείου Τσαριτσάνης και στο γήπεδο βόλεϊ του Γυμνασίου.

Το 1ο Τουρνουά πραγματοποιήθηκε πέρσι και ήταν ενταγμένο στο πρόγραμμα των εκδηλώσεων του Συλλόγου για το 2ο Αντάμωμα Τσαριτσανιωτών σημειώνοντας τεράστια επιτυχία. Συμμετείχαν δεκάδες νέοι ενώ προσέλκυσε το ενδιαφέρον ακόμα περισσότερων.

Η συμμετοχή είναι δωρεάν και αυτό γιατί ο Σύλλογος πιστεύει πως ο αθλητισμός είναι κοινωνικό αγαθό ατο οποίο μπορούν όλοι να συμμετέχουν.

Read more...

ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ

Powered By Blogger

  © Blogger templates Palm by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP